18 de noviembre de 2023

POESÍA D'A MUSICA

Ritmo d'o silencio e d'a soledat
Foto: Chuan Chusé Bielsa

POESÍA D'A MUSICA

Devantemos
l'anima
por os cielos,

volemos
con as alas
d'a musica,

seigamos
os más excelsos versos.
¡Cómo cantan

os silencios!
Se devantan
e ye o sagrato viento.

Nos n'iremos
como aus por ixas plachas
que soniemos,

e vendrán ondas chugando
e vendrá de luen
ixe miraglo:

musica e más musica
ta ofrir-nos lo soniato,
musica e más musica

como augua amorosiando-nos,
como aire en ser besato,
luz funda

que nos naixe dende o peito
e como plevida
recita Poesía.

© Chuan Chusé Bielsa

15 de noviembre de 2023

COSA U TOT

COSA U TOT

cuánto tiempo quedará
en ista vida,
por istos camins

poderba venir
un día o cierzo
e espaldar-me,
poderba
dormindo ir-me-ne
a o regno d'os suenios,
poderba
ser cosa e tot en un inte,
cuánto tiempo
quedará baixo istos cielos,
vagabundo enta lo eterno

quedará
trencata a mía nau en ixa placha,
se vantará l'au de l'alma,
serán anyos, serán meses,
serán días u semanas,
yo quererba dende agora
puyar en vuelo
e alentar un sinyalín d'o que no acaba

si me dies
más días a o canto d'a muerte,
si me dies
o deseyo d'alta patria,
será tuyo o mío tiempo,
cada inte de yo que remana

vendrá o viento
como alas cuan tu quieras,
me'n iré e no quedará cosa
d'o que aimé e tu no yeras

© Chuan Chusé Bielsa

9 de noviembre de 2023

EN O SANT CHUAN DE DIOS

EN O SANT CHUAN DE DIOS

Uno leva una vida
que le cuaca.
Uno tien a suya familia
e encara tien a fortuna
de veyer a cara (e l'alma)
d'os suyos pais.
Uno marcha por camins
e puya as montanyas.
E uno veye
tan normal tener
unas garras e unas mans sanas...
E arriba un día
en que tot s'esboldrega.
E arriba o día que uno no asperaba.
E nos esvaneixemos
e ya cuasi morimos.
Dos meses e meyo
entubato en una UCI,
soniando suenios extremadament estranios,
equilibrista
a o canto d'a muerte e d'a vida.

E un buen día naixemos, despertamos,
e no tenemos fuerza ni ta
puyar-nos tres centimetros o linzuelo
que nos abriga d'os fredos.
E un día nos cal
aprender de nuevo a caminar
e a vivir en atra casa.
E uno durante meses,
en o Sant Chuan de Dios, de Zaragoza,
tien atra familia:
enfermeras, enfermers, auxiliars
e especialistas en terapias.
E uno puya atras montanyas,
ixas de l'asperanza.
E dende una cambra
d'hespital, con caminar de nuevo
se suenia, con veyer muito luego a cara
d'os pais, con refer
a vida d'atro tiempo,
que ya queda tan luen...

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

EN EL SAN JUAN DE DIOS

Uno lleva una vida
que le agrada.
Uno tiene su familia
y aún tiene la fortuna
de ver la cara (y el alma)
de los padres.
Uno recorre los caminos
y asciende las montañas.
Y uno ve
tan normal tener
unas piernas y unas manos sanas...
Y llega un día
en que todo se desmorona.
Y llega el día que uno no esperaba.
Y nos desvanecemos
y ya casi morimos.
Dos meses y medio
entubado en una UCI,
soñando sueños extrañísimos,
equilibrista
al borde de la muerte y de la vida.

Y un buen día nacemos, despertamos,
y no tenemos fuerza ni para
subirnos tres centímetros la sábana
que nos cubre de los fríos.
Y un día es preciso
aprender de nuevo a andar
y a vivir en otra casa.
Y uno durante meses,
en el San Juan de Dios, de Zaragoza,
tiene otra familia:
enfermeras, enfermeros, auxiliares
y especialistas en terapias.
Y uno asciende otras montañas,
aquellas de la esperanza.
Y desde una habitación
de hospital, con caminar de nuevo
se sueña, con ver pronto la cara
de los padres, con rehacer
la vida de otro tiempo,
que ya queda tan lejos...

© Chuan Chusé Bielsa

1 de noviembre de 2023

Ixe silencio

IXE SILENCIO

yo no sapeba que existiba
ixe silencio

ixa

soledat

yo no sapeba que podeban
ser habitatas
as tucas d'os monts

pero bi eba casas de parez
d'un divino azul
allá en alto

en piagordo en bi eba una
en a corona

e un'atra en os montalbos

e yo caminaba u volaba
por os campos sin dengún

qué vuedo absoluto
por os mundos

habitar en o silencio
e sólo dios a o canto

baixar a vegadas
ta dimpués perén puyar

en a eglesia disierta
una luminaria nunca no vista en os altars

bi yeras tu quiesta yaya
en a tuya caixa e puesto ultimo

partita en dos
inerte-dividita
e yo asperando veyer
os tuyos uellos renaixitos

achuntar as dos metaz d'o tuyo cielo
ser unidat vantar-te asinas

portiar-te enta ixas casas
do vivir chuntos

amor en tucas

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

ESE SILENCIO

yo no sabía que existía
ese silencio

esa

soledad

yo no sabía que podían
ser habitadas
las cimas de los montes

pero había casas de paredes
de un divino azul
allá en lo alto

en piagordo había una
en la corona

y otra en los montalvos

y yo caminaba o volaba
por los campos sin nadie

qué vacío absoluto
por los mundos

habitar en el silencio
y sólo dios al lado

bajar a veces
para después siempre subir

en la iglesia desierta
una luz nunca vista en los altares

estabas tú querida yaya
en tu caja y última morada

partida en dos
inerte-dividida
y yo esperando ver
tus ojos renacidos

juntar las dos mitades de tu cielo
ser unidad alzarte así

llevarte hacia esas casas
donde vivir juntos

amor en cumbres

© Chuan Chusé Bielsa