30 de junio de 2016

Patria en l'alma

UNICA PATRIA

Ista ye a mía patria,
o mío zielo,
o paradiso.

Yo aquí perén me quedo.

Res no quiero saper
de patrias muertas.

Res no quiero saper
de miserias infinitas, de furtaires
a los que s'onra como a eroes,
d'ixos que biben d'a dolor
de toz os pobres,
d'ixos que s'arriguen con os risos
d'o diaple cuan ganan
con mentiras e con trampas.

Aquí me quedo, en ista patria
do lo pobre
bibe con l'alma enta o zielo
debantata,
me quedo con o corazón
emplito d'amor e cosa más,
tan pobre soi aquí...
que más rico soi
que toz os reis
d'ista Tierra tan baxa.

Res no quiero tener
d'ixa patria de Satán,
dengún tresoro
sin a luz d'a compasión,
aquí, aquí remano,
en iste puro Amor,
e anque sólo me quedase
una güellata
enta zielos de bondá
aquí me quedarba ya ta siempre.

E anque enta yo
apuntasen mil espatas,
anque solenco e ferito
y espullato me quedase,
a o tuyo canto m'acubillarba, Corazón,
morirba por ista patria
do cadaguno tien
lo que merex a suya alma,
do tot fabla e do tot canta
con amors, polidezas, luminarias,
yo sanarba
aguaitando a dibina cara
de l'Aimata.

Ista, ista ye a mía patria
e nunca, nunca una altra yo abitarba,
anque benise o diaple a cada inte
a ofrir-me toz os tresoros
d'a suya muerta casa,
anque a churros
enta yo brollase o suyo oro,
as suyas riquezas fieras e falsas,
aquí me quedarba
con tot ixo que Amor aima,
tot ye Chustizia aquí
e dengún furta ni engaña,
aquí dengún martirizea
ni asasina
con as suyas lais e os suyos actos
a os más febles,
a os más buenos,
a toz os que más aiman;
que aquí perén yo remana
ta siempre con l'Aimata,
e puedes benir, diaple,
e prebar de matar-me si te cuaca,
poderbas matar o mío cuerpo,
nunca, nunca podrás amortar a mía alma
e a suya güellata enta l'amor.

A mía alma bibe ya
en un altro país e a tu ya nunca aguaita,
prinzipe de totas as maldaz,
nunca tendrás a luminaria
d'o mío corazón.
Morió a muller de Lot.

Yo güello l'Amor
e a más alta Chustizia,
sólo ixo beigo e tota altra cosa
ya no tiengo.

Cuan arribe o día
en que penes en o tuyo fuego
ya ta cutio, prinzipe
de totas as mentiras,
bibirá l'Amor encara nuebo,
eternamén bibindo,
contemplarán o suyo Rostro
toz os pobres d'esprito.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

16 de junio de 2016

Alba en l'alma

ALBA EN L'ALMA

Yo también poderba
escribir poemas sobre a mía infanzia,
u sobre a mía chobentú,
u sobre tantas añadas que bibié
e que agora recuerdo
en despertar.

Suposo que bel día
bella coseta poderba
escribir sobre ixos suenios.

No lo sé.

Pero agora aguaito lo zielo.
Ixo solamén.

Escribo en a lengua que aimo,
en ista lengua sabia e libre,
en ista lengua umilde,
altiza, perfecta,
con a que canta o corazón
a o suyo unico amor
en soledá.

Sisquiera podese alentar
con un alma escoscata e dizir
luminosas parolas. Dexo
tot lo apreso por un inte
e zarro los güellos.
Que o silenzio en yo cante
a suya orazión, que en yo danze
un goyo berdadero.

Ye tiempo d'auroras.
Por ixo ya no importan guaire
as angunias que poblón
en as nueis os míos suenios,
as tronadas que enfoscón
a mía alma.
Arribará l'alba muito luego
y esborrará las boiras
que amagón o sol
que tanto aimaba.

Muitas cosas ya no importan
e han cayito con o tiempo,
pero remanen a bondá
e a berdá más altas.
Un profeta berdadero
ye aquel que aima sin distanzias,
aquel que bibe e fabla
dentro de nusaltros mesmos.
Toz os altros...
bienen en o mundo
con as suyas amostranzas
e o mundo en fa milenta infiernos.

Yo oro, e ora tu amiga
dende o fundo d'o peito,
no bi ha coseta más buena e santa
que una orazión senzilla
a la gran Diosa intima e berdadera,
cosa bi ha más gran en o misterio
que parolas endrezatas a l'amor
con o esprito d'a inozenzia.

Ye tiempo d'orazions. Ya sé
que isto puede estar mal compreso.
Sólo ascuita: que t'aculla o Silenzio
e a suya luz recullindo los sentitos,
apriseta o sol ya ye benindo
e l'Amor ya ye a o costato,
perén ye estato en o camín
a o canto d'os perditos, guidando
a nuestra alma enta un país
sin más foscors.

Dexo lo pasato mío, tresbatito
s'irá chelando con l'ausenzia
e con o frío; li digo adiós.

Que sigan os poemas orazions,
que los reziten os traquitos
d'o corazón.
Sólo ixo importa cualque cosa,
tota la resta
yera un zierzo que en a nuei
dondió por as carreras de l'oblido.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar