13 de agosto de 2013

O eterno femenino

O eterno femenino

Muller poetica,
a primabera ye musica
cuan amanexes dende o zielo.
T'amoroseo como ondas de mar,
a piel ye templo e delicatos besos
son auguas en l'altar
d'a tuya fren, d'os tuyos labios.

T'aimo.

Eterno femenino, eterno,
pasará o tiempo sobre o tiempo,
se mudará la bida enta espazios
lexanismos. Sobre o silenzio
tu quedarás, como queda
e ye eterna la belleza d'a diosa
de l'amor, perén te yes bantando
sobre a foscor d'os unibersos.

T'aimo.

Dexo, muller, que tu puebles
paisaches clausuratos ta lo falso,
Abita os míos güellos,
emplena os míos yermos
de chardins misticos
coloriatos por berdes e zielos
de nineza. Os tuyos labios,
muller, si tu quiers, serán
también os míos labios,
de frescors emplenarán os sasos,
alba e lusco beberemos
en planetas poeticos
do l'augua ye l'amor,
o pan de l'alma son besos
delicatos.

T'aimo.

Muller, a tuya zaica ba brilando
con gotetas que aima o sol
e ba dentrando en o seco
ortal d'os míos suenios.
¡Ó frescors cantando
a o canto de tristuras
e canseras en o tiempo!

T'aimo.

Muller, muller de zielo,
tu yes a luminaria d'os míos años,
tu yes a diosa inmaculata,
a estrela tota feita d'amor
en a que creigo,
amor, amor, amor,
eterno femenino, eterno,
leba-me con tu enta
la más polida Tierra en alto.

T'aimo.

Chuan Chusé Bielsa

11 de agosto de 2013

Ta que o silenzio fable

Somos tot

Un poema cal que lo escriba
o zielo.
           Dellá d'as propias boiras
bi ha un mundo pleno de poesía,
como un tresoro cutiano.

O treballo d'o poeta
ye escobar a suya pobra fuesa
innominata,
                  esborrando cada día
tot lo que ye falso; que o silenzio
allá alto fable.
                     As fuellas
amarillencas sobre yo.

Tot somos si no somos
nusaltros e tot somos.
A plebida ye bonica
cuan somos a plebida.
                                A poesía
dexa o fosal d'o mundo
cuan cosa no agafamos en o mundo.

Me tresbatié en as cosas
apegato a lo esterno d'as cosas.
Somos zielo
                  e tot cambeamos
por un zarpau de tierra que no somos.
Somos paradiso
                        cuan perdemos
o nombre e somos fuesa olbidata.

Chuan Chusé Bielsa