Camín d'a contemplazión
Foto: Chuan Ch. Bielsa
Biachero en o paradiso
Biachero soi
enta l'amor.
Muerto estoi
ta cualsiquier altra distanzia.
Os míos güellos, a mirada,
planto en lo que soi.
Cada inte
ye un tresoro que s'escapa.
O mío corazón
güella enta o país d'a mía aimata
e biacho enta la suya casa
sin asperar ya más
en tantas tristas garas,
sin más biaches enta infiernos
ferindo a luz con más distanzias.
Agora biacho dende a muerte
esbeilando los camins
d'a mía enamorata
e ya no me retantan
os paisaches que naxen e se pierden,
e ya no son plazers
ixos que arriban e marchan,
por cada paso malfurriato
durante añadas en l'oblido,
por ixo güello a la mía aimata
ta que esborre lo que bide
e me torne la güellata,
que siga yo luzeta
d'a suya luminaria,
parola suya pronunziata,
que me guide enta o costato suyo
e que yo desaparexca
ta cutio en o branquil d'a suya casa
e que nunca d'ella yo me'n baiga.
E morir, naxer, dexar tot lo mío
como un biello perrecallo
en a oblidata zaica
d'as desasperanzas.
Amor mío,
ya no bi ha distanzias,
con tu ya soi biachero
en o paradiso.
Chuan Chusé Bielsa Alquézar