17 de julio de 2024

TIMONERA

TIMONERA

a la fin
plega lo sin-tiempo e
somos o campo sobre o que as rayadas
e a plevida cayen

devantas con parolas os amors
Timonera

tot ye bueno cuan en calma
tornas tota mar

a nuestra nau enterament habitas

a os naufragos feneixitos
que ya solo en tu pueden confitar
los te'n levas enta os cielos porque
a la tuya voluntat ya son sozmesos

porque ya no poderban fer una atra cosa
ta vivir
sino seguir-te
Timonera

albandonar cal a nuestra inexistencia ta
en tu naixer e tot prener d'ixas mans tuyas

cuántos camins fan falta ta saper
que yes tu o camín e nusatros
sin tu nos tresbatimos e acoramos

e asinas t'aimo porque no existo sino en tu
e res no puedo aconseguir sin que me guides

no puedo yo ni devantar
en ista tierra ni un niedo ta paixaros
ni un brin de cosa con as pensadas mías

por ixo Timonera
portia-me en a tuya isla por mars blosas
e deixaré ta cutio as plachas de folías

replequé que tot ye o tuyo amor
e plenizo goyo somos cuan somos
lo que yes

a impotencia ye enta tu
o puerto de partita

Timonera
ya solo puedo aimar-te

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

TIMONEL

al fin
llega el sin-tiempo y
somos el campo sobre el que los rayos
y la lluvia caen

levantas con palabras los amores
Timonel

todo es bueno cuando en calma
tornas todo mar

nuestra nave enteramente habitas

a los náufragos muertos
que ya solo en ti pueden confiar
te los llevas a los cielos porque
a tu voluntad ya están unidos

porque no podrían hacer ya otra cosa
para vivir
sino seguirte
Timonel

abandonar es preciso nuestra inexistencia para
en ti nacer y tomarlo todo de tus manos

cuántos caminos hacen falta para saber
que eres tú el camino y nosotros
sin ti nos extraviamos y extinguimos

y así te amo porque no existo sino en ti
y nada puedo conseguir sin que me guíes

no puedo yo ni levantar
en esta tierra ni un nido para pájaros
ni una brizna de nada con mis pensamientos

por eso Timonel
llévame a tu isla por tus mares
y no a mis playas de quimeras

comprendí que todo es tu amor
y pleno gozo somos cuando somos
lo que eres

la impotencia es hacia ti
el puerto de partida

Timonel
ya solo puedo amarte

© Chuan Chusé Bielsa

11 de julio de 2024

DILLÁ DE TOT

DILLÁ DE TOT

e aquí
do está
prohibito acariciar

yo quererba amoroseos
como una casa eterniza

t'acaricio
e alzo lo tacto d'o tuyo rostro

devantaré vuelos e estremezos
en un cielo que no cumpla anyadas

e aquí do
están
como tallatas as mans t'aimar

amoroseo a crosta d'un árbol
puyando e baixando los polpillos

amorosié
a cheografía d'un amor
e recorrié os suyos países de colors

pero se tresbatió aquel atlas
e no sé si ella e yo
nos aimemos de veras

anque dicise tantas de vegadas
que yo yera o millor en ixo

lo que se'n va no ye amor

aquí
do as pelletas se fan viellas
sin cosa que tovament
las impla de terneza

amoroseo iste libro
que diz que solo existe o cielo

que tota atra cosa fa frau

amoroseo voces
(e no cal pedir permiso ta ixo
encara)

porque bi ha voces tan politas
que son perfumos dillá d'a piel

no devantaré aquí ya
denguna casa

pero devantar una casa eterniza
de caricias

ixo sí

cuan ya os anyos que nos restan son
tan poquez

dillá de tot ye
bienaventurato acariciar

o goyo tornato en dance e en
táctil
unidat de luz

cosa-cosa

cosa bi ha sin amor

© Chuan Chusé Bielsa