14 de abril de 2017

Chuntos

Raquel Jiménez Núñez

Tiengo lo esposo que aimo

Ye tierno, amoroso,
de noble corazón,
piensa en yo a diario,
a mía voz
ye a suya melodía,
m'aima e me proteche,
en tot s'entrega a yo.

Ye o mío mundo
e o mío universo.
Ye un miraglo d'o zielo.
Ye l'ombre que sonié
e oré a dios.

Ye o mío esposo, a mía vida,
somos almas bezonas
aunitas con l'armiella de l'amor.

Imos viachando
días e nueis, chuntos
en pensamiento, esprito e alma,
sin que importe guaire a distanzia
que desepara os nuestros cuerpos,
que mesmo fa más fuerte
o nuestro amor.

Ye o mío esposo
un ombre pleno de bondá
e tien tot ixo que buscaba
e que me cal,
yo li doi os míos días
e as mías orazions,
o mío corazón
pronunzia o suyo nombre
astí en lo más profundo. Aimo
as suyas cualidaz,
o suyo interior.

Somos dos soniadors
vivindo lo miraglo
que nos aunió.

Nos cuacan as mesmas cosetas,
tot lo sentimos por igual,
ye sagrato lo nuestro amor,
bendezito.

© Raquel Jiménez Núñez

Traduczión dende o castellano
feita por Chuan Chusé Bielsa