15 de agosto de 2020

DIOS INTERNO

Dos-una güellada
Pintura a l'olio de Chuan Chusé Bielsa (2006)

DIOS INTERNO

E que tendrá o mundo
ta dar-te,

qué regalos marabillosos
que dezaga no alzen
a no-cosa u tota angunia,

qué luminarias en a crosta
que no amaguen un ibierno
eternizo sin estrelas.

E qué o mundo
podrá dar-te sino un vuedo corazón
que en primeras teneba o pulso
de l'asperanza.

No, no te quexes
porque o mundo te dexó sin más futuros,
porque te quedés
a solas con as tuyas manos lasas,
no te quexes porque a paga que asperabas
son monedas d'espuña,
no te sientas dezebito porque a o costato tuyo
no remanen que tristuras e miraches.

Agora ye tiempo de silenzio,
agora cal a soledá
e que t'amorosee l'aire
en un nuevo maitino,
agora cal naxer e ser un nuevo nino,
dexar volar as penas
como se'n va una milorcheta,
inagafable, entalto, entalto,
zarrar os güellos ta veyer luminarias
que estrelas seigan
que nunca no s'apaguen con escarnio.

Perén crema u chela
en os mundos esteriors
(anque i parexca primavera)
e solo sirven t'aprender una coseta:
que solo un Dios interno
aima e alienta,
que solo cal vender o que tenemos,
aimar aquí en a Tierra
porque en Él tot i veyemos.

E qué puede o mundo dar-te
si t'alueñas de l'unico tresoro
que en l'alma alzas,
sin Él tot ye una puncha
que en tu dentra e escribe con angunias.

E qué no podrán nunca
os mundos dar-te,
amor,
güe son fuego, flamas, purnas,
dimpués escuros sols
e planetas vagabundos
feitos de calivos e zenisas,

que seiga tot tan solo guida
ta ir-nos-ne en regno que redime.

© Chuan Chusé Bielsa