21 de septiembre de 2021

Poema en aragonés: TARDADA E SOLEDÁ

TARDADA E SOLEDÁ

Caseta en o campo.
Soledá.

Una gata con o suyo
gatolín muito manso.

A tardada ye de palla u oro.
E uno cosa no quiere.

Soledá
e un silenzio de paradiso.

Ye pasata la vida; as feridas
propias solo uno las veye.

Pero no plora uno; me cremé
en o mundo de tanto sufrir.
Morié yo e naxié en Ella.

O zielo, o zielo remane,
ista tardada eternizata,
una gata que cosa no deseya
con o suyo gatolín, enamorata.

Ya no bi ha
tiempo, pero encara
queda o zielo: ista tardada
por exemplo, muito luen d'os ombres.

Soledá.

Tiengo muitos libros
en a caseta, libros t'aimar
en bellas lenguas, e n'aprendo d'atras
ta leyer a parola esauta de poetas.

Divina poesía cara o zielo.

Tiengo muitos recuerdos.
Pero millor iste agora,
sentir iste campo amariello
en o que alientan os que aimé
e diz que ya no i son.

Soledá.

T'aimo, Amor,
solamén tu remanes.

A gata ye plena de sol
con o suyo gatico,
ista caseta ye una ilesia,
canso estoi
de relichions sin inozenzia.

Amor, Amor, aimar-te, veyer-te,
solo ixo deseyo, nino e poeta
en tu ta cutio soi.

Tacón a polideza
de Dios,
cuan viene de tantos mundos fieros
a parola "Dios" ya no ye bonica.

E asinas, amor mío,
te clamo Amor.

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

Atardecer y soledad

Caseta en el campo.
Soledad.

Una gata
con su gatico manso.

El atardecer es de paja u oro.
Y uno nada quiere.

Soledad
y un silencio de paraíso.

Ha pasado la vida; las heridas
propias solo uno las ve.

Pero no llora uno, me quemé
en el mundo de tanto sufrir;
morí yo y nací en Ella.

El cielo, el cielo permanece,
este atardecer eternizado,
una gata que nada desea
con su gatico, enamorada.

Ya no hay
tiempo, pero aún
queda el cielo: este atardecer,
por ejemplo, muy lejos de los hombres.

Soledad.

Tengo muchos libros
en la caseta, libros para amar
en unas cuantas lenguas, y otras aprendo
para leer la palabra exacta de poetas.

Divina poesía cara el cielo.

Tengo muchos recuerdos.
Pero mejor este ahora,
sentir este campo amarillo
en el que respiran los que amé
y dicen que murieron.

Soledad.

Te amo, Amor,
solo tú permaneces.

La gata está llena de sol
con su gatico pequeñico,
esta caseta es una iglesia,
ya estoy cansado
de religiones sin inocencia.

Amor, Amor, amarte, verte,
solo eso deseo, niño y poeta
en ti soy para siempre.

Ensuciaron la belleza de Dios,
cuando viene de tantos mundos feos
la palabra "Dios" ya no es bonica.

Y así, amor mío,
te llamo Amor.

© Chuan Chusé Bielsa