10 de marzo de 2013

En os camins

Cuan tot se torne amor

En os camins de polbo
t'asperamos siempre.

Baxo sols que s'amortan
u plebidas que no alexan a sete.

A o canto de sulcos e cullitas
que no alexan a fambre.

Cuan a nuei plega e naxe
a escureldá, t'asperamos en a guambra.

Si bel goyo ba amorosiando a carne
u si as dolors se i fincan, no importa guaire.

Amor, amor, no tardes,
o nuestro corazón ye arredolato por as flamas.

Que trucases en a nuestra casa
querérbanos, ubrir-te e abrazar-te.

Que o tuyo esprito d'amor dentrase
por a puerta de l'asperanza.

E que, con tu, tot puyase
enta un altro mundo do sólo tu reinases.

Amor, tornarás ta cutio as feritas en oblido,
tornarás a nuestra casa en o tuyo paradiso.

Amor, en espitals do as chens penan e se plañen
asperamos as tuyas mans compasibas.

Amor, en ista tierra ardién u fría, do l'aire
talla, as tristuras d'os pobres sangran, chilan.

Que a luz tuya perén s'alze
en toz os corazons, que renaxca e tot redima.

Amor, asperamos que nos sanes
e marchar con tu, aliberatos, enta o día.

Asperamos en luz infinita,
cuan tot se torne amor, eternamén aimar-te.

Chuan Chusé Bielsa