28 de abril de 2017

Vivir en os tuyos uellos

Foto: R. Jiménez Núñez

Vivir en os tuyos uellos

Dengún no me dizió
que a vida yera
tan fázil.

Solamén uellar-te
e no uellar
a denguna altra parte.

Dengún, dengún
no m'amostró l'arte
d'abitar os tuyos uellos,
e con tot o saper
e a luz d'o corazón
abandonar-me
en ellos.

Amor, da-me
a voluntá ta nunca esbarrar-me
d'o camín que leva
a aimar-te.
Tu lo sapes,
a mía vida estió muito aspra e trista
e plena de treballos,
marché muito luen,
estié barco que parte
enta l'abismo,
pasión que arde
inutilmén, o corazón
cremando-se,
os míos paisaches
busqué en os miraches
d'os zinco sentitos.
Tot estió grotesco,
un escarnio, un contino alueñar-me
d'a paz d'a tuya casa.

Perdié mars de tiempo
buscando por totas partes
lo que tan sólo se trobaba
contemplando-te.
Cuántas feritas en a carne
y en l'alma,
cuánto absurdo navegar
ta a bonico ir oblidando-te.

Me queda, amor, dar-te
lo que remane d'o naufrachio
e desincusar-me
por tanto indigno viache,
siento tristura
por tanto inte afogato
e un goyo eterno
por trobar-te.

Da-me as tuyas mans, amor,
prene-me, leva-me
astí do los tuyos uellos
brilan, devanta-me
enta la tuya luz; será aimar-te
vivir en tu mirando-te.

© Chuan Chusé Bielsa

17 de abril de 2017

Canta de luz

Foto: Chuan Ch. Bielsa

Canta de luz

a felizidá
ye abandonar-se

fablar
clamando-te

uellar
buscando-te

aimar
e asinas devantar-me

au soi
que busca o suyo niedo

e o paisache
que perdió

siga yo voz
que a tu ore e cante

o mío vuelo no ye cosa
sin sulcar-te

sin tu no bi ha viache
enta l'aurora

o tuyo viento traye
alas ta o corazón

allora con amor
por equipache

nos n'imos
do tu aimes

e deixo lo ego
esfilorchando-se

e seré alas
en alto aire

ta trobar-te
quiero deixar-me

e serba oblido
que tu recosirases

e serba taca
que tu lavases

en alma
que uellases

e serba tiempo
que esborrases

y eternizases
con sayetas de luz

o lusco arde
e tot parte

e yo quiero cantar-te
como poeta-paixaro

bandiando-se
en alto

en tu s'abandonan
os míos uellos

rezando-te
en campos que t'aguaitan

allora voi amor
do tu quieras levar-me

será o mío viache
aimar lo que tu aimes

seré alba
en día que devantes

vida seré
con parolas que proclames

canta de luz
en despertar-me

© Chuan Chusé Bielsa

14 de abril de 2017

Chuntos

Raquel Jiménez Núñez

Tiengo lo esposo que aimo

Ye tierno, amoroso,
de noble corazón,
piensa en yo a diario,
a mía voz
ye a suya melodía,
m'aima e me proteche,
en tot s'entrega a yo.

Ye o mío mundo
e o mío universo.
Ye un miraglo d'o zielo.
Ye l'ombre que sonié
e oré a dios.

Ye o mío esposo, a mía vida,
somos almas bezonas
aunitas con l'armiella de l'amor.

Imos viachando
días e nueis, chuntos
en pensamiento, esprito e alma,
sin que importe guaire a distanzia
que desepara os nuestros cuerpos,
que mesmo fa más fuerte
o nuestro amor.

Ye o mío esposo
un ombre pleno de bondá
e tien tot ixo que buscaba
e que me cal,
yo li doi os míos días
e as mías orazions,
o mío corazón
pronunzia o suyo nombre
astí en lo más profundo. Aimo
as suyas cualidaz,
o suyo interior.

Somos dos soniadors
vivindo lo miraglo
que nos aunió.

Nos cuacan as mesmas cosetas,
tot lo sentimos por igual,
ye sagrato lo nuestro amor,
bendezito.

© Raquel Jiménez Núñez

Traduczión dende o castellano
feita por Chuan Chusé Bielsa

13 de abril de 2017

11 de abril de 2017

Aunitos en lo eterno

Aunitos en lo eterno

Estoi enamorato
d'a tierra más bonica d'o mundo.
I bebo zielos.

Estoi enamorato
d'a muller más chenerosa.
I leigo un libro eterno
cuan d'amor brilan uns uellos.

Estoi enamorato, e anque o frío
clama encara en o branquil
d'o mío cuerpo,
e anque en l'alma
disierta
encara dentran fuellas muertas
en as cambras de tristeza
d'ixe agüerro que durante añadas
devanté, vozes sin luz,

uello a traviés d'as tuyas finestras,
muller mía, e arriba amor e vida,
tot de vez, e ye un miraglo:
viens con a plevida
más calma e sagrata
a despertar-me, e tot anunzia
un nuevo naiximiento,
s'imple o peito
como cantara de delizias,
invía dios una musica
muito funda e muito alta
e nos aunimos en lo eterno.

Si escribo poemas será
ta orar, ta sembrar
en tu os míos uellos,
ta dizir-te que en tu yo m'abandono,
en tu que yes amor zanzero. Cosa
no tiengo e cosa no aspero,
ye o mío tresoro poder veyer-te en despertar
e que marchen apriseta os míos suenios.

E dimpués, amor,
escribe tu poemas
con letras de luz e d'oro eterno,
en a nuestra tierra entalto
devantaremos con parolas
paisaches redimitos
e serán chardins d'o zielo,
devantaremos amors
que viviban en silenzio,
vozes en a divina lengua
d'o nuestro país viello,
en tu l'amor renaix e se fa nuevo.

Estoi enamorato
e tot sape por qué,
porque fablas tu
e vibran d'amor os universos,
siento a tuya luminaria
buscando tierra
e buen tempero,
e yo respondo e digo
que en os sulcos d'o corazón mío
acullo yo ixos uellos
do brila la inozenzia,
do abitas tu, muller,
a unidá de l'amor.

© Chuan Chusé Bielsa

Luna, luna

Foto: Chuan Ch. Bielsa

Luna, luna

A luna dezaga d'o mon
va acucutando
e iluminando a nuei
en un mundo do solamén existen
a tuya presenzia e o mío amor,
que viacha en a distanzia
a traviés d'o tuyo corazón.

Cada pensata se torna
en vida e felizidá
con a luminaria más polita,
que cada día amorosea la tuya piel
con a suaveza de l'amor.

Luna, tu que lo veyes,
di-le cuánto yo l'aimo e lo estranio.

Ye un paradiso ixa tierra
con as suyas montañas tan bonicas
do fablan de yo
los tuyos sospiros de fe.

Astí viviremos, en ixe paradiso,
con a luminaria de l'amor.

© Raquel Jiménez Núñez

Traduczión dende o castellano
feita por Chuan Chusé Bielsa

5 de abril de 2017

airesparadisos (haiku)

Pino solenco
Foto: Chuan Chusé Bielsa

Nostalchia d'un pino
orando solenco;
airesparadisos.

Chuan Chusé Bielsa

Descansar en tu (haiku)

Zarro los uellos;
descansar en tu, luz,
ye perén ubrir-los.

Chuan Chusé Bielsa