30 de diciembre de 2015

Dondea

Camins d'Os Montalbos en o lusco
Foto: Chuan Ch. Bielsa

Dondea

Dondea
o mío corazón
por os camins d'amor.

Ye una fuella
en l'augua d'una zaica
en o paradiso,
dexando-se lebar en un zielo
de frescors, abonico.

L'airera
fa musica
a o canto d'o silenzio
en os solencos pinos.

Dondea
o sol en l'orizón
e ya quiere sentir
a fabla de l'oblido
d'ista tierra,
sin más parolas de tristeza.

A o canto mío
un gatico de güellos
goyosos, azulizos,
me remera la nineza.

Dondea
la mía bida
por un lusco infinito
de bellezas.

E fuigo
d'idolas e dioses
de bardo, perditos.

E reza l'airera,
entalto los pinos
debantan os didos.

O gatet me güella
y en yo pinta un sonriso.
Dondea o esprito
por as endrezeras
d'a nineza nueba.

Se'n ba lo que muere,
l'agüerro, l'ibierno,
tot lo que ye tristo.
Se'n ba la cansera.

Dondea
la bida
por a primabera.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

29 de diciembre de 2015

Buen Nadal

BUEN NADAL

Bel día naxeremos
sin cosa e con tot
en o país d'a inozenzia
e d'a berdá.

Buen Nadal.

Por compañers tendremos
a burrichons despreziatos,
a bueis cansos,
a un pai e a una mai
beilando en un portal.

Buen Nadal.

Naxeremos
bestitos con amor
e luminaria d'ánchels,
reis e pobres bendrán
con tresoros de bondá.

Buen Nadal.

Bendrá un eterno día
en danze d'alegría,
brilará en os corazons
a estrela de Chesús,
sonrisará a la fin a paz.

Buen Nadal.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

19 de diciembre de 2015

O corazón d'a inozenzia

Güellos sonrisando
Foto: R.J.N.

O corazón d'a inozenzia

Amor, sigue
o camín d'o corazón.

Si o corazón t'amuestra
una endrezera, sigue-la.

O corazón perén te fabla
con parolas d'amor.

Si o corazón te diz
que os tuyos pasos marchan enta penas

fe-li caso, ascuita
la suya boz.

Amor, as cosas más bonicas
son os tresoros d'a inozenzia.

Amor, que no arrechunte
más tristuras a tuya alma,

no arreplegues más feridas
que tal begada no sanarán nunca.

Si güellas
con os güellos de l'amor,

si l'alma imples
con ixo que aima o corazón

serás libre e o peito
será paxaro enta un alba

en a isla infinita d'o paradiso,
¡ó sagrata luminaria!,

tu no faigas cosa,
sólo sigue o camín d'o corazón,

lo que el te diga será prou
ta escoscar a cambra

que t'ofrexió a Bida.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

1 de diciembre de 2015

Espullato agüerro

Sonriso
Foto: R.J.N.

Espullato agüerro

Un poema
ta dizir

t'aimo.

Lo dexo
en o tuyo corazón.

En o silenzio
bi ha un árbol de luz

e astí os güellos contemplan
iste río d'agüerro,

istas fuellas
que suenian con atros zielos.

Un poema
ta dizir

te quiero,

ye un pobre regalo:
te doi lo que soi dentro

cuan a boira d'os suenios
ha marchato,

cuan soi cosa
e tot en tu;

a primabera naxe agora,
flors de luz

ban esbeilando
lo güello d'o corazón,

e tot ora.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

29 de noviembre de 2015

Camín d'amors

Mon sagrato de Piagordo
Foto:Chuan Chusé Bielsa

camín d'amors

en iste mundo
ye fumo
lo que parex brilar

e no ye amor,
o falso oro e l'orgüello
con priesas se'n ban,

en iste mundo
lo que en añadas debantemos
con egoísmo cosa no ye,

banidá
ye creyer en os camins
que no ban a dengún puesto,

delirio
ye tot lo que se fa
sin amar,

en un más allá
yo creigo, sólo en ixo,
cosa más,

dillá d'istas tristuras
os míos güellos güellarán,
orarán,

si deziz que Dios
ye aire, que no ne b'ha,
allora beyerez

que nos agafa la maldá
e que d'a man nos leba
o dios más ruin,

debantará
la escureldá las suyas idolas
de bardo, s'arreguirá

o tiempo de nusatros
con escarnio, emplindo
unibersos de glarimas,

en o camín falso
tot ye destruyito
e tot lo perdemos:

somos xordos e ziegos,
istas mans se'n ban
sin más carizias,

somos mutos e no tenemos
garras ni piez, os suenios
s'amortan en o fuego,

se'n ba la bida en airaz furo
e son polbo pelletas e cabellos,
os labios ya no son bonicos

e ya no buscan besos,
ixo
ye iste mundo,

a la fin, a soledá
e o frío
d'un eternizo ibierno,

e asinas me'n boi por o biero
estreito d'o infinito,
si deziz

que lo que busco ye biento,
podez dizir-lo,
a un lumero apuesto

lo corazón mío,
si no esistise ixe reino
d'amorosa compasión

allora sólo lo diaple
esistirba, sólo ixo,
sólo un chuego

de dolors que no rematan,
e asinas ya retorno
por o que camín que aima

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

26 de noviembre de 2015

Os tuyos güellos

si bi son os tuyos güellos

si bi son os tuyos güellos
s'ilumina o mío biero,

si me güellas
me fas zielo,

a dureza d'as cosas
se torna en un cuento

d'a nineza,
si bi yes e yo te siento

res no temo
e tot tien un sentito,

luminaria ye o silenzio,
amor mío,

dexa-me en os güellos adormitos
o siello d'os tuyos besos,

os paisaches d'os míos suenios
s'acubillarán en un sonriso,

as miradas tuyas son amors
perfumando un paradiso,

as mías flors en guambra
se despiertan en un alba

de colors

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

19 de noviembre de 2015

Perén l'amor

Cala en Deià, Mallorca
Fotografía presa d'Internet. No ye estato posible identificar a l'autor.

Perén l'amor

L'amor nos está güellando
e con miradas ba escoscando
iste mirallo que ye a bida.

A suya luminaria
dexamos que impla
o nuestro beire buedo,
nos abandonamos
sin deseyos.

Nos emplirán os zielos,
d'as suyas mans irán cayendo
gotetas d'asperanza,
bendrán frescors
a istos disiertos.

Ye agora cada inte
un eternizo beso
d'augua de l'aimata,
un perfumo de rezos
ba gotiando, un misterio
a bonico
imple as basas de l'alma.

O esprito canta
enamorato,
os corazons biachean
en zelestes baxiellos,
en o país d'a luz
imos plegando
dimpués de tanto ibierno,
ya libres paxaros.

E ya a l'amor tot lo dexamos,
somos un goyo zanzero,
somos paisaches
ya sin tiempo,
somos árbols
con radizes en o zielo.

Agora ya sapemos
que ista paz yera una canta que asperaba
en l'arca más secreta
de nusatros mesmos.

Agora ya sin gabias
ni cadenas
somos aus en plachas d'alba
bolando sobre arenas
e olas que soniemos,
as nuestras almas
un sagrato biento
amorosea.

Sí, lo sapemos
cuan en nusatros bi ha silenzio:
somos amor e res
cal adibir a ista zerteza.

Ista mirada ye una estrela
que ya naxió en lo eterno,
con as plebidas sin deseyos
marchoron as tacas d'os espiellos,
somos agora corazón que aima
en un inmenso peito,
también remata
o camín de l'asperanza
un día, cuan arribamos a la fin
en o branquil d'o país nuestro.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

5 de noviembre de 2015

M'acubillo

M'acubillo

Iste ye o mío treballo,
aimata:
güellar-te sin cosa
acubillando.

E ya soi libre
en tu, buelo
como paxaro
en o zielo d'a eternidá.

Aimata, ya he bendito
tot alleno planto,
agora aguaito
tot ixo que no ye mío
como bardo.

Cosa no puedo dar-te,
aimata, porque soi
lo que tu yes y en tu canto,
por tu tot lo he dexato,
tot lo ganato yera una glarima
de tristura en o fundo de l'ozeano.

Aimata, soi feliz,
ya no luitaré más como un esclabo
ta ganar a bueda paga
d'amos falsos.

E ya puedo dexar
tantas radizes e parolas
que creyoron toz os míos infiernos
en un país estranio.

Aimata,
prene-me espullato,
libre a la fin,
biste-me con os deseyos tuyos,
puyo en a tuya arca como un paxaro
que se dexa lebar
en o zielo más puro.

Que se'n baigan
muertos mundos
d'a mía casa,
aimata, aculle-me
en a tuya luminaria sin olbido,
que sigan orazions os traquitos
d'o mío corazón,
que t'adore o infinito
en cada inte enamorato
en que te bibo,
l'alma mía a o canto tuyo
ye goyo dibino.

Aimata, cosa
no puedo ofrexer-te, un sospiro
soi en l'aire de l'airera
de l'amor, soi esprito
e poesía que te canta,
tu yes tot
y en o tuyo aliento
danzo e m'acubillo.
Solamén tu esistes,
solamén tu has esistito
e perén tu bibirás,
amor mío,
a o canto tuyo
totas as luzes retrobatas
oran en o paradiso.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

2 de noviembre de 2015

Bi ha una Diosa

Bi ha una Diosa

Bi ha una Diosa
en o tuyo corazón.

Amigo, no te'n baigas
por os camins tristes,
a luminaria de tu s'amaga
cuan yes ibierno
e bibes luen de yo.

Remane en l'amor
como un rei sin deseyos,
aquí, bien zerqueta,
en o tuyo
regno de l'alma.

No t'alueñes
enta casas sin radizes
do, en plegar,
te cubrirá la pena,
arribará la soledá
e un buedo d'angunia,
tot puncha adentro
e ye muerto disierto
cuan nos n'imos luen
de nusatros mesmos.

Contempla os míos güellos
si t'aimas,
yes paz cuan te güello
e alufras a unica luminaria,
a purna d'a tuya alma
ye eterna en un sol
que alumbra o paradiso.

Amor, conzentra-te en a boz
d'o mío silenzio, fe-te musica
en l'airera d'o mío peito,
no te'n baigas, amor mío,
serbas chelo,
solenca nieu en a distanzia,
ta siempre boz que calla.

Biene, e que a no-cosa
no te retante con berenos.
Tu no tiens que fer cosa,
dexa que yo cante o mío rezo
en as tuyas parolas,
en as tuyas mans ubiertas,
en os tuyos disiertos,
dexa que yo guide a tuya güellada
e siga l'orizón d'os tuyos güellos,
dexa que puro
siga yo lo camín tuyo
que marcha enta os zielos,
yo soi de tu e tu yes mío,
os dos somos
lo que somos: amor, uno.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

30 de octubre de 2015

Poesía d'o retorno

A la fin

A la fin
uno retorna
en os biellos camins.

A la fin
me claman sasos
de silenzio, o país
umilde que me fizo feliz;
un mas escachato,
feito rei por carmesins,
unas faxas de flors
e paxaros
cuan ya o sol
se'n ba a dormir;
son sagratos os campos,
allora, en o lusco,
acullindo colors de miraglos.

A la fin
ya no importan guaire
tantos brilos d'oros falsos
en o mundo.

M'aturo,
a la fin,
con os güellos zarratos
a o canto de tot ixo que perdié
e ye a mía radiz.

A la fin
uno siente en o peito
o soflo d'una airera
que nos escosca o corazón.

A la fin
un profundo país torna,
o país d'as parolas
que me fizo feliz
cuan l'aire encara
yera canta de luz
e Insulindias de belleza
quereba descubrir;
o sol teneba allora
l'amorosa calentor
d'un nino,
saludaba en benir,
sacralizaba o maitín
con a luminaria d'un sonriso,
alegraba os días grisos
como un biello fogaril.

A l'amor de tot ixo
que tornó en goyo
lo bibir,
retorno en o país
d'ixe corazón que perén
ye poesía,
e ya descansa o mío destín,
siento a cansera de tot ixo
que no yera que fumo,
a bida biene de tot ixo
que ye inmortal radiz.

A la fin
columbro los paisaches
que ya s'han feito zielo
e paradiso,
beso eternos camins
de nineza e luminaria,
como airera
que ye esprito
e besa l'alma,
porque ya ye tiempo
de retornar ta casa.

Chuan Chusé Bielsa Alquézar

8 de junio de 2015

Paseyo d'o Silenzio

Paseyo d'o Silenzio

Encara queda
bel puesto
do lo Silenzio bibe.

E a la tardada
un camín sin d'oras
nos aspera.
Puedes ir-ie
con un libro en a mano
e güellada serena,
con o corazón calmo
e l'alma sin priesas.

Encara queda
un lusco que marcha
rezando, encara se bantan
escachadas casetas
infinitamén útils
e bonicas
ta qui tiene tiempo
ta güellar-las
e ascuitar-las.
¿Sientes? Nos fablan
recuerdos de chens
que nos quieren.
¿Sientes? I biene
l'airera contenta
con cantas
e bozes que besan;
ye un dios remerando
a nuestra inozenzia.

Encara bi ha puestos
do encara no i plega
ixe capitalismo que tot
lo se mincha e nos dexa
tristachos,
popiellos.

Paseyo amagato
d'o Silenzio...
Encara la poesía
i bibe en cada piedra,
en cada ripazo,
en os biellos árbols,
e güellando entalto
beyemos as boiras
coloriando cuentos
d'infanzia perditos.

Encara bi ha puestos
como paradisos
que asperan a os ninos
que estiemos, rebutitos
de silenzios ta curar-nos.

Encara bi ha puestos sagratos
do alienta la infanzia d'o mundo,
l'alma i troba calma
e torna a sonrisar
escoscata e libre,
ye reina d'a paz,
eterna luminaria,
amor que en nusatros bibe
e que perén aima.

Bi ha puestos do rezar
caminando abonico
a la tardada.

O sol se capuza
en un mar de suenios, o güello
nos cluca,
ya marcha,
se'n ba.

Tot bi ye silenzio,
un paxaro canta
de felizidá.

Encara bi ha puestos
do una luz sin tiempo
nos fabla
si sapemos ascuitar.

Eternidá.

Chuan Chusé Bielsa