20 de septiembre de 2008

Sofla un airaz furo

Triunfo d'o paxaro - Pintura de Chuan Chusé Bielsa

Triunfo d'o paxaro
Pintura de Chuan Chusé Bielsa
Olio sobre tabla

Sofla un airaz furo
sobre os paisaches d’a memoria
y d’o esdebenidero,
sobre os orizons d’a cultura nuestra,
estricallando los zaguers repuis
de l’alma.

Sofla un airaz furo
espaldando casas
an ya no bi abrá ninos
charrando a nuestra fabla,
imbadindo falsas
an ya no bi abrá risos
ni paxaros, ni as calmas
rayadas d’o sol
rezando sobre a paz,
ni gotetas truquetiando en bentanicos.

Sofla un zierzo ultimo,
como un chilo en guambra,
sobre os biellos campos,
an ya tot ye comprato y bendito:
as faxas sagratas,
as grans ribazadas de piedras,
as clochas sin d’augua,
as cletas queratas.

Sofla un airaz griso
entre as biellas cambras,
y abonico, abonico,
ladrón en a nuei,
furta os suenios de yaya,
lazenas, cadieras,
a suya luminaria de cariños,
u espalda con rabia chamineras,
fogarils de sieglos,
y ranca roseras
y seca oliberas
y torna camins y cultura
en oblido.

Corre y corre un airaz furo,
y enfosca chardins de poesía,
dixando as trazas d’o suyo sinsentito,
u desfá la machia sondormita
d’as aguas en misterio,
escampando un destino
sin a luz d’as ilusions, xuto,
u bien marcha con os suyos catirons
enta las planas, y torna grisos
os luscos relichiosos de silenzio,
y emboira os güellos d’os zaguers
poetas, y torna tristo
y en zenisas o futuro.

Corre un airaz furo
sobre os palazios d’a inozenzia,
sobre o esprito
libre que alienta dentro de tu y de yo,
corre y corre y se debanta
como una idola bien falsa y plena
de beires y de fríos,
prebando d’amortar as nuestras lumbres, prebando d’amortar todas as parolas biellas,
d’emporcar os ortals d’o corazón,
prebando de cambear por mirallos d’artifizio
a simién d’infinito amor
que crexió y crexe en o país que aimés.


Chuan Chusé Bielsa

 

7 de septiembre de 2008

Poema en prosa de Francho Nagore

Ilustrazión de Chesús Gimeno
O rebendedor d'entradas, de Francho Nagore,
se publicó en o lumero 20 d'a rebista FUELLAS,
correspondién a nobiembre-abiento de 1980.

O rebendedor d'entradas

Se’n son bendidas todas as entradas. Ya no podremos beyer l'enguero d’a fiesta. Siguirá plebendo sobre l’esmo ofizinal d’as tardadas bueitas, entanto catamos cómo puya entalto lo goyo que sale d’as chamineras d’o tiatro. Crexerá la molsa en as paretes de l’alma y cayerán estrelas y flors entre as glarimas d’o tiempo.

Estiemos os zaguers en plegar t’o bentané. No bi’n eba garra entrada. Aconorta-te, allora, con o tuyo cado d’a falsa, y beye dende astí alto puyar o goyo entre as milorchas.

No bi’n ha pro de tiempo ta toz os cazataires de menutos. Pero los combidaus á ra fiesta en han cuanto deseyan. Conoxco un biello rebendedor d’entradas. Pued’estar qu’encara en tienga beluna. Le’n demandaré. Y si bi’n ha, toz os diners los me gastaré en una entrada ta poder beyer l’enguero d’a fiesta. Y tu ferás igual. Y tamién era. Y allora abremos cayito baxo ra flama d’o insolidario deseyo. No bi abrá molsa, ni flors, ni estrelas, ni milorchas. Cantará o tiempo a suya canta, pued’estar que más trista.

Y maitín, dende o suyo cado d’a falsa beyerán otris puyar o goyo que sale d’as chamineras d’o tiatro y, sentindo crexer a molsa en l’alma, y beyendo puyar o goyo entre as milorchas, se’n irán a buscar a o biello rebendedor d’entradas. Li darán toz os diners qu’en aigan y er lis dará una entrada. Y serán cremaus por a flama.

Francho Nagore

2 de septiembre de 2008

Una Parola

Meditazión - Ilustrazión de Chuan Chusé Bielsa

Meditazión
Ilustrazión de Chuan Chusé Bielsa

Esistindo a luz,
enta ella biachas.
De seguro que t'has esforzato de más
y has bibito asabelas nueis.
Tiens o nezesario
bagache de guambras.

Esistindo l'amor,
das un paso y un atro
enta o mundo que acarona
almas en flor.
Encara remeras
labios embitans en o tuyo corazón,
labios que nunca
no traizionan.
Ye zerqueta a polideza
de toz os luscos, l'alentar
de bisas y de besos, sols
que nunca no s'amortan
tanimientres debuxan
o silenzio.

¿Quí podrá aconseguir-lo?
¿Alcaso no tiens ya las sufiziens
radizes fondas y royas?
¿Alcaso ta tu no ye estato perén
o más quiesto
a Parola que conforta?

Esistindo un atro uniberso
amagato más allá de tot ibierno,
paso a paso abitas en o camín
y meditas en o sonito
que bi ha más allá de tot fredo,
o sonito con o que a luz aspera amar.

Ascuitas y ascuitas,
y ya solamén yes
un beire que s'ubre ta plebidas,
y a tuya bida ya no ye
que una clamada, una respuesta
y un biache enta o palazio
an bibe a bondá de cada ser,
a suya luminaria d'eternidá;
o tuyo fogaril en fiesta.

¿Alcaso lo fruito no ha bibito ya
todas as lunas,
alcaso no ha asperato as bibas auguas
en infinitas oras,
alcaso no tien agora tacto
solamén t'albas
y ta tucas,
alcaso no ye besato ya por labios
d'una femenina frescor,
una Parola?


Chuan Chusé Bielsa