27 de enero de 2021

SISQUIERA O POETA

CHARQUERAS

si perén uno podese
oblidar-se d'uno mesmo
cuan escribe bel poema...

como lo danzaire
chira e chira
(yo mesmo lo feba)
bailando sin deseyos
por a pista

s'escribirban versos
como yo mesmo escribiba
con a man d'as inozenzias

si perén uno podese
ser nino gran
sentir o que sentiba
cuan tot danze teneba
mil sabors de marabiellas...

si perén o poeta
no parase tanta cuenta
en o que puedan pensar
tantas capezas allenas

poemas s'escribirban
de nineza
acubillando lo secreto
d'o universo

ixo que preban
de trobar e nunca no apercazan
os que engalzan
o tresoro sin de buegas
con os egos

quí podese
escribir con o zielo e con a tierra
emporcar-se con o bardo
d'a poesía
en chugar con a plevida

con a güellada divina
escribir poemas altos
e dimpués ta las estrelas
u en charqueras
arrullar-los

veyer saltar
a verdá esauta d'o mundo
chapurquiando
en primavera
(sobre auguas tan claretas)
con aquellas chicotonas
botas blancas
que teneba

© Chuan Chusé Bielsa

24 de enero de 2021

AMOR NUEITURNO

AMOR DE NUEI

aimada

en iste disierto
que sin os tuyos güellos
nunca no remata

agafa-me d'a man
e guida-me
por as dunas d'o misterio

en a buega d'a nuei
m'asiento zegalloso
e astí aspero

ubierta ixa cleta de lo eterno

agafa-me d'o brazo
e por os universos
leva-me volando

se'n irá la soledá

ya descubrié en a vida
que tot esfuerzo feito
esterlo e pordemás
ye sin de tu

un siñalín de deseyos
ya alueña d'os chardins

en os ibiernos
d'a escureldá s'ubrirá a luz
e que yo veiga
paisaches que acubillas

nos n'iremos
ent'albas de quietú

yo ya lo fazié tot
e tot estió zenisa

alumbra amor a purna
d'a tuya infinitú

aunitos en a vida
e por a plena luna
puyemos en a tuca
d'os brolladors de luz

aimada viene tu
en iste leito e muda
o mundo con un beso

con a inozenzia pura
d'a tuya choventú

en ista casa escura
me cal ixa virtú
ta ubrir os güellos

en ixe amor yo tiengo
ninetas e parolas
que me curan

ye tardi
e ya no puedo
vivir con más tristuras

© Chuan Chusé Bielsa

23 de enero de 2021

AIMAR E AIMAR

Radizes en o zielo
Foto: Chuan Chusé Bielsa

AIMAR E AIMAR

yo no tiengo cosa
pero tiengo

lo corazón devantanto
enta l'amor

yo no tiengo diners
ni tiengo casa

pero tiengo
istas mans
que son t'aimar

yo en a vida
tiengo ista fortuna

güellos ta besar
labios ta güellar
naso ta las flors
piez en l'aire
brazos ta volar

seré yo
ixo que l'amor de yo fará
tot de yo s'esborrará
en a mía aimada

tot prebé de fer
en ista tierra

cosa no fazié
sino estió aimar

estié como lo sol
e como a luna
como as planetas e as estrelas

me torné airera
redolando por as boiras
sospirando por varellas

parola creyadora
viachando por disiertos
u por selvas

amorosié auguas con os didos
plumas en os niedos de l'ibierno
luz en luscos

perén sulcos
aladrando por os zielos

e asinas
cosa tiengo
albandonato por o tiempo

aimo e oro

cosa doi
sino iste güellar entalto
miragloso

iste creyar tresoros
porque tot somos
dando-nos zanzers

e asinas aparexe...
a tardada enamorata
adormindo-se con tu

a nuei
viachando con l'aimada
enta os astros más lueñanos

l'alba
sin deseyos que a la fin
nos dexa en os chardins
eternos
e oblidatos

fazié de l'amor
mon sagrato
en o disierto

isla nuestra e monesterio

e asinas
me trobarás en os altos
espullatos
u como esprito en o silenzio

dende o polvo
puya entalto
caminaire

por amor me fazié
más que pobre

rico sin yo
e viachero d'altos viaches

como un au
me dexé levar por l'aire

© Chuan Chusé Bielsa

20 de enero de 2021

LLINGUA D'ASTURIES, poema-omenache a Asturies, a la suya llingua e a os poetas d'o Surdimientu

Siñal d'Asturies
Foto: www.all-free-download.com

LLINGUA D'ASTURIES

pasé más d'un mes
prebando d'amillorar
o mío alemán

seguindo a Hermann Hesse
por camins e orizons
azulencos d'o Ticino

sin aturar consultando
un chiquet dizionario

as parolas parexeban tan allenas
yeran sons sin nineza
ta yo
luen d'as mías lenguas romanicas

tanto que me cuacaban as contemplativas
prosas de Hesse
en bellas (modelicas) traduzions...

abonico
iba perdendo intrés
lo dexé estar
tot en confusión

agafé en cuenta
vieyes revistes lliteraries
bel diccionariu
que asperaban
en a mía aimata biblioteca

bels llibros de poemes
n'asturianu

ta continar aprendendo
e ser feliz

por qué siempre nos n'imos
a buscar tresoros en lueñanas plachas...

de sopetón amanexió
a nineza oblidata
tot viachó a paisaches
de milenta colors
(mesmo nunca columbratas)

luscos e aires t'ánchels
sobre verdes u en a mar

bi eba páxaros lluminosos
estrelas coloriatas
dimpués altos suaños
dimpués albas

como goyos crexeban
en xardinos
as ilusions d'un nino

marchó de raso a cansera

yeran verdas as planas e costeras
bi eba azuls
e machicas endrezeras
lugarons de cuentu e vieyes piedres
minas e minaires
d'o carbón como mi pai
chens buenas
con a suya llingua insuperable
encara vivindo por miraglo

paya moyada e plevidas con arumes...
recuerdos de vezins que conoxié
en Andorra e que falaben
con a lluz d'a suya tierra

siñora Elena que marchó
e dende Xixón nos escribiba
ya a ultimos d'agorral
ta felizitar-nos o Nadal
e que continó escribindo-nos
dica que marchó d'o mundo
(as zagueras cartas
con letra tremolosa e feble)

o mío tío Baltasar
que plegó dende les tierres
de Llión
con a sospresa
d'os suyos cholus resonando en as carreras
e cola so llingua arrecostines

dexo ixos remeros
e torno a os libros de poemes...

cómo ye posible
escribir versos tan beroyos
(poetes
del Surdimientu
)

en cada verso bi ha
un secreto amagato
(Amor)
plenas les palabres de clarors
e d'Inozenzia

llingua d'a bondá e sin más imperio
que espardir a luminaria
d'a Poesía

llingua virchen e zanzera
nieu
intacata e perén nueva
como neños en as falsas
con os suyos altos xuegos

como fueya ensin seronda
como versos
que uno poderba leyer
infinites vegaes

leyé un poema n'asturianu
a la nuei
antis de chitar-me

dimpués
volé sobre sableres xuntu a mares
sobre praos aldegues xentes e ciudaes
ríos de lluz y cantariegos
vaques llagos nieves

sobre palabres

país d'o paradiso

© Chuan Chusé Bielsa

14 de enero de 2021

REGALA (dimpués d'a plegata de Filomena)

Terrau con nieu (borrasca Filomena)
Foto: Chuan Chusé Bielsa

REGALA

soledá d'a mía cambra...

siento l'augua
cayer sobre as fazeras
dende os rafes

regala

encara nieu en os puestos
do no han pasato as maquinas
u no aventón sal

os parques blancos
brilan con sol

más luen
os paisaches salvaches
articos solitarios

güe tampoco
no podré marchar cara la casa
mía d'os yermos

grandizo ye estato lo nevasco
e a nieu imple encara
mesmo con cuñestras
camins faxas ripazos

anque regala
fredo fa

asinas que remano
en a cambra solitaria
pensando en as tres gatas
que m'aguaitan cada día dende luen
e s'adevantan ta trobar-me en o camín
e s'estirazean largas de goyo
revulcando-se
deván de yo en o polvo

en a galería viella e verda
do viven
a o canto d'a caseta
no sé si a gatera d'a puerta
remanerá bozata por a nieu

no sé si dimpués de cinco diyas ya
sin poder yo acudir-bi
tot bi estará más u menos bien

me las imachino
abonico esplorando
montesinas cazatiando
por o gran yermo blanco

sobrevivindo

no sé si o laurelero
con bellas brancas ya malencas
abrá resistito

no sé si a canal
que ya estió crepazata e foratata
en o verano por a piedra
no s'abrá cayito
por o peso ta tierra

no sé si o tellau
no sé si os grans pinos
no sé si os árbols d'o paradiso...

aquí en a cambra mía solenca
pienso en ixo

tanemientres
r
e
g
a
l
a
...

© Chuan Chusé Bielsa

12 de enero de 2021

LUSCO VRIOLETA EN A GARA, poema d'o libro en aragonés INOZENZIA

Gara de Delizias - Zaragoza
Foto: Wikimedia Commons

LUSCO VRIOLETA EN A GARA

Marchés en l'autobús
con o mío corazón a o costato,
tu dominicana
enta tierras vascas.
Feba frío en a gara
e calor en os peitos.
Nos diemos un beso
e acarizié o tuyo güembro.

Dimpués por l'andana,
a bonico, a bonico,
marché solenco
amorosiando a tuya luz.
A tuya mirada
en yo brilaba muito adentro.

Más tardi también yo pillarba
un atro autobús enta una casa
en o disierto,
pero encara bi eba tiempo.
Un libro asperaba en una bolsa roya
e pensaba leyer-lo.

Pero... caminaba e caminaba
e cuasi no aturaba
d'ir baxando e puyando
escalas d'o recuerdo,
e de contino te recosiraba
güellando a traviés d'os inmensos
finestrals d'a gara por do lo día
ya marchaba e yera un zielo
de luminetas ziudadanas
e azuls e vrioletas que moriban
e ya teneban
a color d'un atro ibierno.

Yo de contino logaba os tuyos güellos
e con ellos prebaba d'alufrar
istos paisaches ta tu nuevos,
istas ziudaz ta tu lexanas,
e no aturaba de caminar
reseguindo lo remero
d'o sonriso d'a tuya alma,
tanemientres trens e autobuses
veniban e marchaban
como suenios.

O libro asperaba en silenzio
e yo perén ubriba os tuyos güellos,
columbraba boiras que tal vegada
en ixe mesmo inte tu güellabas,
imachinaba paisaches
que tal vegada tu estabas veyendo,
luzetas e luzetas
e campos e carreras d'a distanzia.

Ya iban acucutando as estrelas
e por tu yo las besaba,
e ixa luna blanca
que ya se debuxaba yera la mesma
en o nuestro zielo,
qué lexos e a o mesmo tiempo
qué zerqueta te sentiba
mientres de nuei se feba
e ya con tu en os güellos
empezipiaba o viache
enta o mío yermo
iluminato,
asperando muito luego
retrobar-te.

© Chuan Chusé Bielsa

10 de enero de 2021

Sophia de Mello Breyner Andresen - Poema traduzito dende o portugués

Sophia de Mello Breyner Andresen
Foto: www.escritas.org

SI TANTO ME FA DUELO QUE AS COSAS PASEN

Si tanto me fa duelo que as cosas pasen
Ye porque cada inte en yo estió vivo
Rechirando un bien definitivo
En que as cosas de l'Amor s'eternizasen

© Sophia de Mello Breyner Andresen

SE TANTO ME DÓI QUE AS COISAS PASSEM

Se tanto me dói que as coisas passem
É porque cada instante em mim foi vivo
Na busca de um bem definitivo
Em que as coisas de Amor se eternizassem

© Sophia de Mello Breyner Andresen

LEYEIRE

Paisache entalto
Foto: Chuan Chusé Bielsa

LEYEIRE

leyeire d'os tuyos güellos
e d'o tuyo amanexer

leyeire de l'aire
e cantaire

leyeire d'as parolas tuyas
qu'en l'alma m'escribes

leyeire d'o libro
d'o paxaro libre

volaire
e versaire

danzaire e pintaire
que vive en ninezas

amaire d'as oras
qu'en l'airera vuelan

contaire
d'as olas que oran
en plegar ta tierra

oraire
como l'aire reza
cuan amorosea

bebeire
d'as albas más frescas

en veires de bisas
bebo lo que aspero

os besos d'o zielo
e as suyas carizias

minchaire
de fruitas d'altarias

canseras asinas
que nunca bi aiga

vivindo en l'airera
viachaire yo seiga

e que perén leiga
as fuellas más altas
d'alta primavera

parolas zenzeras

leyeire
dillá d'as estrelas

© Chuan Chusé Bielsa

8 de enero de 2021

OS TUYOS GÜELLOS GRANS

A millor primavera
Foto: Chuan Chusé Bielsa

OS TUYOS GÜELLOS GRANS

no
no te'n vaigas

te'n irás
e bi abrá soledá

sin paisache
a o que aimar

cuánto goyo bi ha
en fer chuntos
cualsiquier cosa

no
no te'n vaigas

u ves-te-ne ya

pero quí contemplará
os tuyos güellos
t'aimar-los

quí
os tuyos labios
besará sin besar-los

e cuánto amor
s'irá esbafando
ya sin vieros

no
no te'n vaigas

ubrirás o tuyo zielo
e lo sulcaré como un paxaro

u ves-te-ne
ves-te-ne ya

pero quí será
o poeta d'ixos campos
aimando-los tanto

t'alueñarás
e a soledá
vendrá con boiras

remanerá
amortato
lo nuestro paisache

no
no te'n vaigas

u ves-te-ne ya

a tuya libertá
aimaré remerando-te

fablabas-volabas
con os tuyos güellos grans

sé que no soi dengún
solamén
esisto en aimar-te

totalidá
soi en trobar-te

yo mesmo desdoblato
e a tu aunito

tu amán
e yo aguaitando-te

aparando as mans
chunto a o fogaril
que en güellar-nos arde

s'aunen
dos destins

una mesma luminaria
naxe

doncas nos trobemos en a nuei

© Chuan Chusé Bielsa

1 de enero de 2021

GOYOSA AÑADA NUEVA 2021

Viero e mon
Foto: Chuan Chusé Bielsa

OM E CHESUCRISTO

agora
ye o deseyo

dizir OM

reconoxendo
a paz interior

dizimos OM

tantos e tantos fracasos
tacón a vida

oblida-los

a calentor
remera d'ixos que t'aimón
en días goyosos

d'ixos que remanen
a la fin d'o viache

como paxaros volaires
en zielos cantaires

dizir OM
e Chesucristo

vantar-se
d'o caos
dizindo parolas

as tacas s'esborran
plega o paradiso

¿ta quí escribo?
ta espritos
que implen os campos
que aimé

ta sers
arredol
d'o fogaril eterno

dizir perén
OM
OM e Chesucristo

amor
astí yo i vivo
e no bi ha más soledá

dende o esdevenidero
dende a flor sin tiempo

o inte divino
consellos d'o zielo
nos traye l'aimada

OM
e Chesucristo

© Chuan Chusé Bielsa