8 de julio de 2018

Dentremos ya a casa

DENTREMOS YA EN CASA

Bi ha paisaches dentro de nusaltros
indescriptiblemén politos.

Bi son os puestos que soniemos.

En o corazón alzamos
ixe amor do se troban toz os zielos.

Pero seguimos rechirando
en campos allenos
que nunca no estión nuestros.

En miraches de planetas muertos
confiamos, e nos enluzernamos como aus
que volando s'esclafan cuentra faros
marinos de luminarias falsas
en as costas d'os ibiernos.

Viene t'aquí e da-me a mano,
amor, naufrago
en abisals infiernos,
imos-nos-ne do podamos aimar-nos,
no viaches más enta mars de mirallos
e tristismos puertos
feitos de dolors en a distanzia.

Viene, e no te'n vaigas,
amor, enta puestos
do l'alma
se fa escura e ta tu muero.

En iste tiempo
de l'Apocalipsis
remane aquí con yo,
l'arca d'a vida, ubrindo-se,
t'ofrirá o tresoro verdadero,
lo que perén busqués
luitando en furos fuegos.

No, no te dexaré marchar d'aquí
porque sólo yo t'aimo e te quiero,
como a un nino
te guidaré por altos vieros,
m'aguaitarás e seré ixa luminaria
que nunca no t'engaña;
un sólo sol somos e seremos.

Viene, ubre ixos uellos,
dentremos ya en casa.

© Chuan Chusé Bielsa