8 de julio de 2018

Dentremos ya a casa

DENTREMOS YA EN CASA

Bi ha paisaches dentro de nusaltros
indescriptiblemén politos.

Bi son os puestos que soniemos.

En o corazón alzamos
ixe amor do se troban toz os zielos.

Pero seguimos rechirando
en campos allenos
que nunca no estión nuestros.

En miraches de planetas muertos
confiamos, e nos enluzernamos como aus
que volando s'esclafan cuentra faros
marinos de luminarias falsas
en as costas d'os ibiernos.

Viene t'aquí e da-me a mano,
amor, naufrago
en abisals infiernos,
imos-nos-ne do podamos aimar-nos,
no viaches más enta mars de mirallos
e tristismos puertos
feitos de dolors en a distanzia.

Viene, e no te'n vaigas,
amor, enta puestos
do l'alma
se fa escura e ta tu muero.

En iste tiempo
de l'Apocalipsis
remane aquí con yo,
l'arca d'a vida, ubrindo-se,
t'ofrirá o tresoro verdadero,
lo que perén busqués
luitando en furos fuegos.

No, no te dexaré marchar d'aquí
porque sólo yo t'aimo e te quiero,
como a un nino
te guidaré por altos vieros,
m'aguaitarás e seré ixa luminaria
que nunca no t'engaña;
un sólo sol somos e seremos.

Viene, ubre ixos uellos,
dentremos ya en casa.

© Chuan Chusé Bielsa

28 de junio de 2018

Chardín d'o silenzio

CHARDÍN D'O SILENZIO

Adedico
a mía vida
a o Silenzio.

Tot cubierto
de feritas,
cosa no quiero
saper de camins fols.

L'oro d'o tiempo
lo dexo en o sol
que adentro brila.

Ta cutio remano
en lo que soi,
alleno a mentiras
marabillosamén vestitas,
verenos en caxetas bien politas
de colors.

Tot ye un nugo de dolors
si a cara de l'amor
no contemplamos,
de zenisa
son os uellos que no oran.

Pleve
en o chardín d'o corazón,
sobre fuellas e flors
s'esbariza la vida,
se siente
una musica silenziosa.

© Chuan Chusé Bielsa

23 de junio de 2018

Zentro d'o corazón

ZENTRO D'O CORAZÓN

Estoi aquí, en o mesmo puesto
do amanexié
un romantico amor.

Como agora, empizipiaba
o verano, e adentro
musicas se bandiaban.

Estoi aquí,
e parex que un luengo tiempo
tien a durata d'una canta.

Cuan de verdá s'aima
viachamos con un viento
enta nusaltros mesmos.

Amar cal solamén
ta que se'n vaigan
fríos d'agüerro u d'ibierno.

E nos n'imos por a vida
como un paxaro por os zielos,
e no bi ha sulero.

Me trobo aquí de nuevo,
en o mesmo universo,
escribindo también versos.

O sol crema como allora,
anque agora, solenco,
aimo e quiero

ixa rosa
que nunca no s'amorta
con o tiempo.

Ya conoxié o misterio
de l'amor:
dar tot lo que tenemos.

A la fin pleguemos
en o mesmo zentro
d'o corazón.

© Chuan Chusé Bielsa

20 de junio de 2018

Amorosea

AMOROSEA

En o universo
d'o corazón me trobo,
e me dexo levar
en infinita mar
por o viento más calmo.

Amorosea.

Un sol, como fablando,
por a finestra dentra,
me uella e m'emplena
de carizias,
me despierta
como un alba
cuan truca en os uellos
disiertos. Ubro los parpiellos
e ya no bi ha uambras,
veigo
a luminaria que asperaba.

Amorosea.

Durante añadas
tot nuei parexeba
e no bi eba espazio
ta miraglos,
solamén yeran
azar e caos
a materia d'os días,
cutiana cansera
que tot embolica.

Pero en un inte viens
e tot cambea,
amor,
e sí bi ha miraglos,
se siente cómo va crexendo
en as carreras
una plevida buena
que plega dende alto,
e veyemos gotetas blincando
e levando-se tristezas;
ye augua
ta escoscar o corazón.

Amorosea.

Tantas dolors
bi eba en l'alma,
almario con inmensas
soledaz sin amor,
me perdié en os mundos
que no yeran de yo,
vendié o tiempo como un fol
ta comprar uambras,
ta enrunar, sin saper-lo,
l'arca santa,
e ya sin casa, por carreras allenas
cambeaba ultimas luminarias
por cualque moneda.

Pero yes venita,
alba, con altas
aireras e plevidas,
con parolas de sol
en as finestras,
e dexo, asinas, ilusions
que agora son zenisas;
viene o tuyo amor,
amorosea
o corazón,
yera muerto e ye tornato
a la vida
.

© Chuan Chusé Bielsa

13 de junio de 2018

Ababolera

Foto: Chuan Chusé Bielsa

Frescor d'agüerro,
anque ye primavera,
ababolera.

Chuan Chusé Bielsa

9 de junio de 2018

Ye polito lo silenzio

Foto: Chuan Chusé Bielsa

YE POLITO LO SILENZIO

Ye polito lo silenzio
e que solo tu fables,
dios mío,
en o corazón.

Ye polita la vida
cuan tot ye orazión.

Marchón ilusions
como suenios.
Sólo brila la luz
de l'amor.

A la fin
quedas tu,
dios eterno.

Ye polito lo silenzio
e sentir a quietú
d'a tuya voz,
un susiego sin taca
en os campos de l'alma,
o zielo azul,
como en aquels veranos d'a nineza.

© Chuan Chusé Bielsa

31 de mayo de 2018

San Macario

SAN MACARIO

Bendito seigas,
Macario en as altarias,
ubierto a os infinitos
silenzios, a la Parola
que ye amor e paradiso.

Bendito seigas,
Macario, paz amorosa
en a tuya armita blanca,
vivindo en luminarias
a vida más goyosa.

A os tuyos piez,
Macario, ye ixe mundo
que a la fin nos dexa
espullatos e sin cosa.

Macario, eslichiés
a o Pai, a o Esprito e a Chesús,
eternas rosas:
perén ufren
felizidá e aromas
en chardín que nunca
no s'amorta.

A la fin tot ye alba
puyando ta o mon tuyo,
Macario, en a tuya
armita luminosa.

En a tuya casa,
Macario, alienta la pureza
e i trobamos a corona
de María la Gloriosa,
as mans nos damos como alas,
naus e olas
vuelan enta os zielos.

Macario, en Dios
perén os uellos,
o corazón ora,
en iste día tot reposa
de tanta trista
cansera,
feliz agora
la vida.

© Chuan Chusé Bielsa

28 de mayo de 2018

O silenzio

O SILENZIO

Silenzio
a la fin;
a vida alienta inozén
entre as flors.

Silenzio
soi yo,
paxaros son augua
cantando en un río d'amor;
dios, enamorato,
da divinos uellos.

Silenzio,
yes o mío país,
as patrias marchón
con un tiempo viello.

Silenzio,
e no quiero
un altro camín,
ya l'alma eslichió,
e oro cuan plega la nuei
e rezo entre aires e flors.

Silenzio
a la fin,
e viens e me uellas,
amor, alumbras
iste corazón,
dexo de ser yo,
soi o tuyo sol,
a luminaria e a vida que perdié.

© Chuan Chusé Bielsa

27 de mayo de 2018

16 de mayo de 2018

Lo que dios quiera

LO QUE DIOS QUIERA

No creigas
que dimpués d'o gran amor
que te dio dios,
si lo dexas,
vendrá un altro amor
a curar a gran angunia.

Cuan l'amor d'a inozenzia
plegó como una ofrenda
y escoscó de tristuras
os días, rezebiés o regalo
d'a vida.

Si se'n ise ixa luz
por una selva trista
e se fese chiquet e lexano
lo que aimés,
te'n irbas por os camins
pensando en o paradiso que dexés,
s'ubrirba un gran abismo en l'alma,
o corazón plorarba sin glarimas
dentro de tu, t'afogarbas
en una mar escura e vueda.

Pero tu aima,
e anque fuyise a vida,
si tu asperases dillá d'as buegas
de lo imposible
a o tuyo amor d'as inozenzias,
con tu brilarban as estrelas,
as uambras convertirbas
en colors frescas
de l'asperanza;
a la fin sentirbas a presenzia
de l'ánchel que dios te dio
como una ofrenda.

Por ixo, que seiga
dios qui nos bendiga
e que as auguas nuestras
se'n vaigan perén
por do el quiera e dezida;
nusaltros, sin el,
nomás somos zaicas secas
e no tenemos vida;
con el, somos lo que el ye.

L'amor ye a fuen:
aquí descansaremos,
e anque venisen angunias
e tristuras
l'amor las tornarba de nuevo
en augua pura;
perén seigamos
lo que dios quiera,
amor mío, que ixe seiga
o camín nuestro,
perén río
en l'alto zielo,
auguas aimando.

© Chuan Chusé Bielsa

13 de mayo de 2018

Ta Aura Olahut, pintaire rumana e aragonesa

TA AURA OLAHUT, PINTAIRE RUMANA E ARAGONESA

Bi ha pintaires que pintan
cosas esteriors
que aparexen e se'n van.

E bi ha pintaires que pintan
paisaches d'a suya alma
e ofrexen a o mundo
a suya luz de poesía,
ixa choventú
que nunca no se pierde.

E asinas pintas tu,
Aura Olahut.

Bi ha pintaires que imitan
lo que a naturaleza
amuestra en primaveras
y en agüerros muere,
como fuellas que estión verdas
e agora, secas, ya nos dexan.

Pero bi ha artistas como tu,
Aura Olahut,
que pintan primaveras
que dende l'alma aszienden,
paradisos en os que contemplar
polidismos mundos
que quieren ser alegres.

E anque en os zielos interiors
d'o tuyo regno de colors
muitas vegatas a tronada
menaza con afogar polidezas
e inozenzias, paxaros e sers,
corazons,
ninas e mullers
en un país de fantasía,
si uno mira e mira
os tuyos cuadros con os uellos
d'a poesía,
a la fin uno comprende
que l'amor tot lo puede,
que dezaga d'as uambras
brila o día.

E uno se capuzarba
en as tuyas obras como en un mar
do un dios bueno
ese creato a bondá
e l'armonía d'a vida
e d'a luz.

Asinas pintas tu,
Aura Olahut,
dando-te zenzera e dando-nos
pinturas d'a tuya alma.
En tu, Aragón e Rumanía
s'entreligan
e puyan como un rezo de colors
enta o zielo
royo, amariello, azul...

Asinas yes tu,
Aura Olahut,
como l'arco San Chuan
amanexendo zaga la plevida,
como, sin tiempo,
a frescor d'a choventú.

© Chuan Chusé Bielsa

29 de abril de 2018

Libro de sol e augua

LIBRO DE SOL E AUGUA

Uno puede leyer
en una tardada de plevida
as boiras grisas, blancas
u negras.

Uno puede ser feliz
sentindo a más alta
soledá
con dios,
acullindo un sol
que acucuta entre frescors.

E uno ubre o libro
d'o corazón
ta que i caigan gotetas
d'augua e luz
e s'escosque de tristuras
e de tanta sequera...

Uno puede sentir
en un camín sagrato e solitario
a compañía de paxaros
que dende o zielo cantan
en o más bonico d'os conziertos.

E puedes uellar a primavera
en as flors blancas
de l'almendrera
u en os sulcos ubiertos
en os campos disiertos
de l'alma.

E marchan soledaz muito lexos.

Bi ha conversas de uellos
con as rayadas d'un sol
que entre boiras ye un misterio
que s'esveila.

En o nuestro libro
de silenzio
gotetas de plevida
besan as pachinas.

O sol se'n ye indo
e uno puede rezar e reza
e tot ye en o suyo puesto.

En aragonés yo rezo,
porque ta fablar con dios
cosa millor que ista lengua
que perén vive en o zielo.

E uno ye feliz,
pase lo que pase en os mundos
allá lexos.

© Chuan Chusé Bielsa

13 de abril de 2018

Eremía

EREMÍA

Qué polito lo yermo,
qué silenzio sagrato
en os campos,
qué zielo tan alto
acullindo a parola d'o viento.

Ta ixe que ha perdito
lo sieglo
e busca tan solo en un puzo
d'adentros, o yermo
ye chardín e paradiso.

Sol d'amor
que curas as feritas,
sol, amigo mío,
en nau buena e bendita
leva-me enta plachas
de luz en nuevo día,
que o tuyo orién esborre
uambras frías.

Con tu, amor, en Eremía,
contemplaremos
o divino corazón,
sentiremos o silenzio e a plevida
que tota sete amorta, un amor
tan gran que imple toz os universos
de miraglosa vida.

Eremía,
tu yes a patria mía
e ya sólo deseyo
ser luz
que luz ya sólo mira,
ser viento que devanta
a casa en o disierto.

© Chuan Chusé Bielsa

12 de abril de 2018

6 de abril de 2018

15 de marzo de 2018

Chisletas d'augua

Azul e sol,
pero d'o zielo cayen
chisletas d'augua.

Chuan Chusé Bielsa

Os corazons se'n son itos / Els cors se'n han anat

Sí, bi ha cadenas,
pero los corazons
ya se'n son itos.

...

Sí, hi ha cadenes,
però ja els nostres cors
se'n han anat.

Chuan Chusé Bielsa

13 de marzo de 2018

Zielos de Chesús

ZIELOS DE CHESÚS

Aquí, dentro
en o corazón, bi ye
a patria verdadera.
Ixa patria que toz
compartimos, tan
gran como zielos
de bondá, de verdá,
de polideza.

Patria trina en alto.

Qué miseriosas as patrias
terrestres sin ixa inmensa
luminaria compasiva,
qué tristas as luitas
en mundos de muerte
con anguniosas radizes
en o vuedo.
A la fin sólo se i veyen
enrunas plenas de zenisas.

Qué feredaz en l'alma
creyan as patrias sin vida,
guerrers sin sentito
luitando por cosa,
ferindo,
con rabia matando,
cremando, morindo.

Ya no puedo yo
seguir acullindo
tanta miseria,
carriar ixa pena
de mundos que engañan,
diaples arreguindo,
no quiero ya ubrir
tanto fruito bofo
con cascas mentindo.

No quiero ir uellando, vivindo,
ixo que no esiste
e nunca ha esistito,
anque con milenta
fuegos cremó los sentitos.

Feito paxaro, me'n iré volando
enta altras albas
e altros luscos, infinito
corazón, casa
de l'amor,
por os zielos de Chesús.

© Chuan Chusé Bielsa

Soi catalana, muller de raza negra

Soi catalana,
muller de raza negra,
de corazón.

Chuan Chusé Bielsa

10 de marzo de 2018

9 de marzo de 2018

7 de marzo de 2018

Quiesta tía

Foto: Chuan Chusé Bielsa

QUIESTA TÍA AURELIA

Rematabas de perder a un fillo
de zincuanta e ueito añadas,
o mío primo chirmano,
a causa d'un malminchador,
e tu, que perén yes estata tan vitalista,
mai que a tu mesma te das como regalo,
tremolando me dizibas,
cuasi plorando:

"Y encara dizen
que a vida ye polita..."

Tu que tanto aimas a vida,
tu que minchas cada alba
e cada lusco e cada
chiqueta vivenzia con engluzia,
tu que vives cada día
como una fiesta de nadal
veyendo felizes a os tuyos,
t'esboldregabas,
s'esboldregaban as tuyas
novanta e cuatro añadas,
tot fablaba con tristura
dende a tuya bondá funda.

Si sapeses..., me faziés
tremolar a yo también
cuan repetibas
ixe afogato chilo:

"Y encara dizen
que a vida ye polita..."

Si sapeses..., si por un inte
s'ubrisen os míos días
como un arca,
veyerbas tantas plachas
do naufragó ista alma mía,
tantas mars silenziosas
de glarimas...;
a la fin ya no ploraba.

Quiesta tía, yo también aquí perdié
os suenios que vantó a mía vida,
anque bien sé que no ye o mesmo,
pero para cuenta en as mías mans,
plenas de zenisa,
e uella os míos uellos.

Por ixo, yo por dentro
con tu tremolaba en silenzio
cuan me dizibas:

"Y encara dizen
que a vida ye polita..."

Amor mío,
de tanto caminar por os disiertos
a la fin descubrimos una vía:
o que somos, amor puro, s'ilumina,
sentimos ixa alegría
que en o más fundo nos abita
e nunca no perdemos.

Quiesta tía, bi ha un remeyo
ta ista malautía,
bi ha una vida que rechita
cuan d'aquí tot marcha,
o tuyo fillo t'aima e te cusira;
sólo bi ha
amor eterno.

© Chuan Chusé Bielsa

6 de marzo de 2018

Sol e azul de paradiso (haiku)

Agora, sol
e azul de paradiso;
antis, tot griso.

Chuan Chusé Bielsa

O espantallo baxo a plevida (haiku de Natsume Seibi)

Baxo a plevida
o espantallo parex
una persona.

Natsume Seibi (1749-1816)

Versión feita por Chuan Chusé Bielsa a partir de varias traduzions (anglesa, catalana, italiana...) dende l'orichinal chaponés.

4 de marzo de 2018

1 de marzo de 2018

Escuto antimisils (haiku)

O nuestro unico
escuto antimisils:
o corazón.

Chuan Chusé Bielsa

Escoba o viento (haiku)

Remata o día.
En a caseta en ruinas
escoba o viento.

Chuan Chusé Bielsa

Ya no bi ha puesto ta más libros (haiku)

Ya no bi ha puesto
ta más libros; tot ya ye
pleno d'amor.

Chuan Chusé Bielsa

Furo lo viento (haiku)

Nuei maldormita
e día con malsuenios.
Furo lo viento.

Chuan Chusé Bielsa

Desamoratas (haiku)

Tiengo un treballo:
doi de minchar a gatas
desamoratas.

Chuan Chusé Bielsa

E tanta sete (haiku)

No tiengo cosa,
sólo ixa fuen a o canto,
e tanta sete.

Chuan Chusé Bielsa

Dende l'armita (haiku)

Dende l'armita
baxan os cascabillos
entre l'airera.

Chuan Chusé Bielsa

27 de febrero de 2018

22 de febrero de 2018

18 de febrero de 2018

Eterniza voz

ETERNIZA VOZ

agora ye a ora
de l'Amor

ye a ora
d'o poder verdadero

dentra
en as nuestras endormisquiatas
almas o Misterio

nos esveila
pronunziando
a eternidá

o tiempo
xuto e falso ya remata
e o infinito Tiempo
de l'Amor
ye d'a Luz una plevida

siente
dentro de tu
cómo a Vida
fabla en o Corazón

bi ha un alba
coloriata d'una Voz
que nax en o Silenzio

ya no ye posible amagar
lo que ye e será

as almas con l'Amor
puyan en o viento
d'a verdá

ya no cal asperar

ubre os zielos
e nos n'iremos
a volar

cremón alas e uellos
durante muertos sieglos
en o furno de satán

con mentiras se'n irá
por o camín d'o fuego
qui negó perén l'Amor

ta cutio vivirá
lo unico que esistió:
dende un eterno sol
a Voz d'o Ser creyando

a infinita bondá

porque ye plegato
un inte sin espuendas en a Luz
e una Parola
ye estata pronunziata
en o Corazón

© Chuan Chusé Bielsa

14 de febrero de 2018

Enamorato de Catalunya

Foto: www.fotolog.com

ENAMORATO DE CATALUNYA

Enamorato
de Catalunya,
e asinas lo escribo
con o corazón.

Enamorato
d'a lengua catalana,
que aprendié cuan yera nino
dende Aragón;
en ella he vivito
dende allora
en o paradiso.

Enamorato
de l'altiza dignidá
d'as tuyas chens,
Catalunya,
d'a tuya paz enfrén
d'a verenosa puncha
de l'odio e d'a invidia,
d'a mentira
e d'a más fiera maldá,
d'a fuerza bruta.

Catalunya, dexa
que t'escriba
iste corazón.

Dende iste Aragón
amortato como fuego
e ya zenisa,
asimilato, rendito,
achenullato debán
de furos amos,
Catalunya, dexa
que te diga:

t'aimo,
t'aimo,
t'aimo.

E para cuenta, amor,
sólo se pierde u se gana
en o país d'o corazón, e tu,
Catalunya, enamoras
con a sola luz d'a poesía,
d'a cultura e a razón.

Catalunya,
dexa que te diga
una parola:

patria,
patria,
patria mía.

© Chuan Chusé Bielsa

Foto: www.enciclopedia-aragonesa.com

6 de febrero de 2018

Arriba Amor

ARRIBA AMOR

Arriba un inte
en que,
como en a muerte,
tot se'n va.

Tot menos Amor
e a suya bondá.

Arriba un inte
en que a soledá
viene como Airera
sobre l'alma,
tot lo escosca
e salva,
fuye
lo que parexeba
cualque cosa e yera
boira esfilorchata.

Remane Amor
en a suya casa.

Si Amor no esistise,
qué espullata estarba
ista tierra plena
de mentiras.

Arriba
un inte
en que tot s'esboldrega,
as vuedas finestras
un azul las imple.

Lo que parexeba vida
inmensa ferita
yera fura e trista.

Tu que perén vives,
Amor, arribas
e con luz nos curas.

E nos n'imos
por os camins d'a poesía.

© Chuan Chusé Bielsa

30 de enero de 2018

Lengua d'o corazón

LENGUA D'O CORAZÓN

Guerras se fizon
ta que s'amortase
o nuestro esprito,
a luminaria nuestra,
ta que no fablásenos
a nuestra lengua funda.

Grans poders tot lo fizon
t'amortar e callar
as purnas d'iste fuego.

Pero aquí acubillamos
a parola
que condenón a muerte.

Falsos
mayestros carrañón siempre
a o inozén nino,
umillón ista voz,
perén quison que ista luz
s'aventase ta l'oblido.

E cuántos e cuántos fusils
apuntón enta istos cuerpos:
quereban
que no en quedase un sacre
de nusaltros,
o nuestro unico aliento
lo quereban convertito
en un puzo de silenzio.

Pero, encara, amigo,
aquí somos, alentando
con parolas d'adentro
dende as casas bombardiatas,
dende os ambitos feitos
una anguniosa enruna por a guerra,
dende aquí perén luitamos,
dende as trincheras
d'o corazón,
ista voz
encara brila aquí en os labios
y en os uellos.

E perén
dende o reino
d'o más tristismo chelo
plega la violenzia más fura,
dende a muerte viene l'odio
a prebar de conquistar.

Amigo,
uella la tuya infinitú
e con parolas
carga armas d'alta paz,
con una alta chustizia
l'unico poder irá con tu
por mons e planas e ziudaz
d'o esprito que a la fin
serán quietú,
bel día o zielo
será azul,
sonrisará.

Qui t'aima
en un inte se vanta como un viento
e te quiere de raso despierto;
enrebullata en luz
una parola nax
e traye a libertá.

© Chuan Chusé Bielsa

24 de enero de 2018

Dexo

Volar
como paxaro u nino
en a luz d'a libertá...
Foto: Chuan Chusé Bielsa

DEXO

Dexo
lo mundo
e me'n voi
enta un disierto.

Dexo
que Dios trigue
o camín.

Devanto
los uellos: iste
ye o tuyo veire
pleno de silenzio.

Dexo
tot lo que quereba
por lo que tu deseyas.

Será
la mía vida
una tardada albandonata.

Una orazión
será cada inte
eterno en tu.

O mío sol
no será de fuego
de materia,
será azul
ta i volar
como paxaro u nino
en a luz d'a libertá.

O fogaril mío
no estará
feito en ista tierra
e as parolas mías
e a calor
que me sustiengan
serán tuyas, corazón,
traquetiando como a mar
d'a eternidá.

Dexo tot
lo que estió e lo que estará
e remano en lo que
soi e será,
tot lo crebés en yo, amor,
tot, e ya no tiengo cosa,
alleno soi
a cualsiquier riqueza
si tu no me la das
e sólo acullo en l'alma
a tuya plevida d'inozenzia.

Dexo
que m'impla la tuya luminaria
e ya amanexco.

© Chuan Chusé Bielsa

7 de enero de 2018

En altos mons

Yo digo amor
e me'n voi por os camins
que buscó l'Alma perén...
Foto: Chuan Chusé Bielsa

ETERNO FOGARIL

Millor no equivocar-se.
Saper o río de do viens.

Millor zentrar-se
en lo que yes.

Millor no meter
as asperanzas
muito luen.

Millor quedar-se
en l'Alma do naxiés.

E fer lo que cal fer
veyendo lo esterior
como un ayer que ya marchó.

Yo digo amor
a ixa flor d'Udumbara
que en nusaltros ye
e nunca mingua u crex.

Yo digo amor
e me'n voi por os camins
que buscó l'Alma perén,
e si bi ha nieu
será nieu de poesía,
e si bi ha sol
será sol d'eternidá.

Yo me'n iré
do una soledá
en altos mons
se torna eterna compañía
cuan s'achunta con o zielo.

Millor ser amigo
de l'amigo verdadero,
millor buscar l'amor
d'a unica vida.

Caye a tardi y en o peito
caye nieu.
E bi ha chelo
en o corazón,
esmolatos canchelons.

Amor,
una cansera inmensa
bi ha en yo
por tanto ibierno e sólo pienso
en una casa entre as estrelas;
caldrá replegar leña
en altas selvas
ta ixe fogaril
que en l'Alma aspera.

© Chuan Chusé Bielsa

1 de enero de 2018

L'altar de l'amor

Bi ha candelas
que creman en l'altar
d'a nuestra quiesta
armita de miraglos...
Foto: www.loveyourspouse.org

L'ALTAR DE L'AMOR

Luminarias en l'altar
d'a tuya alma,
muller bonica,
ixo veigo.

E t'acullo como placha
en a mar d'amor d'o peito,
bebo a luz
d'as tuyas auguas.

E amoroseo muito abonico
lo tuyo zielo,
soi a boira que en tu viacha.

E creyamos
o paisache más polito
cuan nos besamos;
ye un amor que danza
por os campos.

Te doi a mía vida
ta que en faigas un escoscato
corazón.

Cuan tristacho
me sentiba en as tardadas
grisas de l'ibierno
en a tuya calentor m'acubillaba,
cautivaba o nuestro amor;
en tu creyé.

E agora l'asperanza
aquí amanex, a o costato,
feita de luz e de nineza,
mar e placha e sol en alto
brilan
en un maitín que en l'alma ye
de primavera.

Uei ye o primer día
en una añada nueva
e o primero que foi
ye escribir unas ringleras
ta tu, aimata,
que fas de cada inte una eterna
carizia, un templo en a paz
d'una alta airera,
as nuestras almas rezan
e asinas ya nos n'imos
por o camín que dios deseya;
bi ha candelas
que creman en l'altar
d'a nuestra quiesta
armita de miraglos.

E achuntamos as manos:
olas de luz en ista mar
plegan orando.

© Chuan Chusé Bielsa