Cayen bolismas
adentro: tot aspera
la nieu allá afuera.
Chuan Chusé Bielsa
Feba prou tiempo
que no veniba aquí;
fuesas de fuellas.
Chuan Chusé Bielsa
Anque ye ibierno,
mandria tiengo de fuegos
treito d'o eterno.
Chuan Chusé Bielsa
ETERNIZA VOZ
agora ye a ora
de l'Amor
ye a ora
d'o poder verdadero
dentra
en as nuestras endormisquiatas
almas o Misterio
nos esveila
pronunziando
a eternidá
o tiempo
xuto e falso ya remata
e o infinito Tiempo
de l'Amor
ye d'a Luz una plevida
siente
dentro de tu
cómo a Vida
fabla en o Corazón
bi ha un alba
coloriata d'una Voz
que nax en o Silenzio
ya no ye posible amagar
lo que ye e será
as almas con l'Amor
puyan en o viento
d'a verdá
ya no cal asperar
ubre os zielos
e nos n'iremos
a volar
cremón alas e uellos
durante muertos sieglos
en o furno de satán
con mentiras se'n irá
por o camín d'o fuego
qui negó perén l'Amor
ta cutio vivirá
lo unico que esistió:
dende un eterno sol
a Voz d'o Ser creyando
a infinita bondá
porque ye plegato
un inte sin espuendas en a Luz
e una Parola
ye estata pronunziata
en o Corazón
© Chuan Chusé Bielsa
Foto: www.fotolog.com
ENAMORATO DE CATALUNYA
Enamorato
de Catalunya,
e asinas lo escribo
con o corazón.
Enamorato
d'a lengua catalana,
que aprendié cuan yera nino
dende Aragón;
en ella he vivito
dende allora
en o paradiso.
Enamorato
de l'altiza dignidá
d'as tuyas chens,
Catalunya,
d'a tuya paz enfrén
d'a verenosa puncha
de l'odio e d'a invidia,
d'a mentira
e d'a más fiera maldá,
d'a fuerza bruta.
Catalunya, dexa
que t'escriba
iste corazón.
Dende iste Aragón
amortato como fuego
e ya zenisa,
asimilato, rendito,
achenullato debán
de furos amos,
Catalunya, dexa
que te diga:
t'aimo,
t'aimo,
t'aimo.
E para cuenta, amor,
sólo se pierde u se gana
en o país d'o corazón, e tu,
Catalunya, enamoras
con a sola luz d'a poesía,
d'a cultura e a razón.
Catalunya,
dexa que te diga
una parola:
patria,
patria,
patria mía.
© Chuan Chusé Bielsa
Foto: www.enciclopedia-aragonesa.com
ARRIBA AMOR
Arriba un inte
en que,
como en a muerte,
tot se'n va.
Tot menos Amor
e a suya bondá.
Arriba un inte
en que a soledá
viene como Airera
sobre l'alma,
tot lo escosca
e salva,
fuye
lo que parexeba
cualque cosa e yera
boira esfilorchata.
Remane Amor
en a suya casa.
Si Amor no esistise,
qué espullata estarba
ista tierra plena
de mentiras.
Arriba
un inte
en que tot s'esboldrega,
as vuedas finestras
un azul las imple.
Lo que parexeba vida
inmensa ferita
yera fura e trista.
Tu que perén vives,
Amor, arribas
e con luz nos curas.
E nos n'imos
por os camins d'a poesía.
© Chuan Chusé Bielsa