18 de diciembre de 2017

Sagrato inte

SAGRATO INTE

En iste inte
se contién tot o mundo.

E no cal asperar
a dengún altro futuro.

Iste inte ye sagrato
e contién o infinito.

Ubro as puertas
d'a mía vida, amor,
ta que i dentres, ta i que
veigas lo que aspero,
ta que seigas mensachero
dimpués en altos zielos
y en un inte viaches
enta plachas de silenzio
que Dios aima.

En iste inte ubro
as arcas d'o mío corazón,
leva-te amor mío
los tresoros que son tuyos,
viacha enta o futuro
ta trobar lo que ye mío
e nuestro, lo que a la fin
d'o tiempo remane e se replega
en altos mundos.

Amor, e si trobas
en tu e yo ixo
que nunca no estió nuestro, ixo
que en nusaltros plantó un altro,
simiens-suenios de barucas,
agafa ixas tristuras
y en oblidatos uertos
crema yerbas e fuellas
xutas de l'agüerro,
e que o fumo d'a dolor
fuiga d'iste aunito corazón.

Amor,
sapes, somos zielo
y en Dios tot lo podemos
cuan sólo Dios
alienta, cuan cosa
no queda d'egoísmos
(se'n son itos
intes muertos e crematos),
cuan una altisma estrela
alumbra un alba miraglosa
e a luz d'a unica vida
nos torna en tot enamoratos.

En un inte retornan
una parella de paxaros
en o chardín sagrato;
unidá eterna.

© Chuan Chusé Bielsa