20 de febrero de 2020

DEXÉ, poema en aragonés

Foto: Chuan Chusé Bielsa

DEXÉ

Dexo
a mía asperanza por os camins,
os míos días albandonatos
en tu.

Dexo
tot lo que fazié
como yerba amariella,
como boiras
que o zierzo se'n leba,
como pisadas
de bagabundos.

Biene, esprito d'o corazón,
enrebulla-me ta cutio,
os tuyos bestitos
son aromas de goyo
e son alas:
portia-me con tu.

As mías pensadas, con a bisa
tuya marchan,
morisquetas en a cara
se tornan,
e sonrisos.

A luminaria d'os míos güellos
tu la prenerás
e no bi abrá canseras,
os traquitos
d'o mío corazón
tu los sentirás
e no bi abrá tristezas;
en farás, en o infinito,
cantas de silenzio.

Me'n soi ito
de yo mesmo,
en tu soi
lo que buscaba e en tu bibo,
en a parola tuya.

E beigo
zielos, árbols, lunas
u gotetas de plebidas
como un nino,
con ixe amor tuyo, adentro,
que tot en güellar ilumina.

Porque en tu naxié de nuebo
e ya no foi cosa,
¡qué alegría, en tu bibindo!,
solo aimar-te,
amorosiar-te,
amor mío.

Tu yes
o mío danze
e o mío ritmo,
puyo con tu
enta o zielo que perdié
e nax luz
en os güellos.

© Chuan Chusé Bielsa