12 de noviembre de 2021

Poema en aragonés: VEYER CON OS TUYOS GÜELLOS

VEYER CON OS TUYOS GÜELLOS

Veyer con os tuyos güellos
ye escoscatos veyer os mundos
dillá d'engaños.

Ta o que canso
torna d'o camín
da-le güellos
alzatos baxo los ibiernos.

Ta o que espullato
te güella
da-le os tuyos vestitos de colors,
da-le o tuyo goyo, da-le os veranos
d'o nino enamorato,
da-le as tuyas ninetas.

Ta o que ye muerto
e no tien más años
da-le a tuya eternidá, da-le
a tuya alba, da-le lo unico
que nos pertenexe
e ye o tuyo amor.

Ta o que conoxió a dolor
dica cremar-se, dica chelar-se,
dica no veyer cosa,
da-le as tuyas güelladas como sol
que nunca no s'amorta, ubre
en nusatros o miraglo, ixa luz
que i plantés,
ixa luz que ye vida
e nos da ixos güellos tuyos.

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

VER CON TUS OJOS

Ver con tus ojos
es limpios ver los mundos
más allá de engaños.

Para el que cansado
vuelve del camino
dale ojos
guardados bajo los inviernos.

Para el que desnudo
te mira
dale tus vestidos de colores,
dale tu gozo, dale los veranos
del niño enamorado,
dale tus pupilas.

Para el que está muerto
y ya no tiene años
dale eternidad, dale
esa alba tuya, dale lo único
que nos pertenece
y es tu amor.

Para el que conoció el dolor
hasta quemarse, hasta helarse,
hasta no ver nada,
dale tus miradas como sol
que nunca muere, abre
en nosotros el milagro, esa luz
que plantaste,
esa luz que es vida
y nos da tus ojos.

© Chuan Chusé Bielsa