22 de julio de 2013

Sonriso de nino

Sonriso de nino

Cal que tot remate
ta que empezipie tot.
Cansera de camins.
O sonriso fresco d'un nino
nos recuerda altros mundos
goyosos. A botiga iluminata
perdió ta nusaltros a machia.
As inozenzias d'infanzia
que perfumoron cosetas lexanas
perdioron a sapia.

E deseyamos seguir
nuebos camins en nuebos paisaches,
u no deseyamos querendo,
ya sólo dexamos que l'aire
nos lebe enta bieros salbaches
confiando en un pai interno,
seguindo-lo como un nino
sin propios deseyos
por altros colors en altros unibersos.

Cómo fer ta naxer
morindo a nusaltros mesmos,
cómo dexar en a falsa os trastes
biellos que ya no nos calen,
qué silenzios caldrá que aparemos
ta sentir de l'amor os secretos
en as cambras eternas de l'alma,
que maletas no fer u desfer
ta marchar en o más largo biache,
qué caldrá que en tierra dexemos
ta que sigamos sólo mar de poesía.

Yo quererba ir renaxendo
como almendreras u oliberas
enradigatas en altas primaberas,
yo quererba bibir en o disierto
do lo silenzio beila e fabla,
allá o corazón canta e ye contento,
en contemplazions u casas
que s'ubren e acullen
cuan tot ya ye muerto,
a o canto de zaicas escoscatas,
con chardins que son zielos
con flors que dios planta,
cuan cosa no bi aya
que nos ziegue os güellos
sino a luminaria tota libre naxendo
como manantío en yermos,
como un fresco sonriso
de nino que puya dende adentro:
imos beyendo cómo s'eterniza
en un inte l'alegría,
allá en alto un olbidato biero
mena a o paradiso.

Chuan Chusé Bielsa