20 de septiembre de 2008

Sofla un airaz furo

Triunfo d'o paxaro - Pintura de Chuan Chusé Bielsa

Triunfo d'o paxaro
Pintura de Chuan Chusé Bielsa
Olio sobre tabla

Sofla un airaz furo
sobre os paisaches d’a memoria
y d’o esdebenidero,
sobre os orizons d’a cultura nuestra,
estricallando los zaguers repuis
de l’alma.

Sofla un airaz furo
espaldando casas
an ya no bi abrá ninos
charrando a nuestra fabla,
imbadindo falsas
an ya no bi abrá risos
ni paxaros, ni as calmas
rayadas d’o sol
rezando sobre a paz,
ni gotetas truquetiando en bentanicos.

Sofla un zierzo ultimo,
como un chilo en guambra,
sobre os biellos campos,
an ya tot ye comprato y bendito:
as faxas sagratas,
as grans ribazadas de piedras,
as clochas sin d’augua,
as cletas queratas.

Sofla un airaz griso
entre as biellas cambras,
y abonico, abonico,
ladrón en a nuei,
furta os suenios de yaya,
lazenas, cadieras,
a suya luminaria de cariños,
u espalda con rabia chamineras,
fogarils de sieglos,
y ranca roseras
y seca oliberas
y torna camins y cultura
en oblido.

Corre y corre un airaz furo,
y enfosca chardins de poesía,
dixando as trazas d’o suyo sinsentito,
u desfá la machia sondormita
d’as aguas en misterio,
escampando un destino
sin a luz d’as ilusions, xuto,
u bien marcha con os suyos catirons
enta las planas, y torna grisos
os luscos relichiosos de silenzio,
y emboira os güellos d’os zaguers
poetas, y torna tristo
y en zenisas o futuro.

Corre un airaz furo
sobre os palazios d’a inozenzia,
sobre o esprito
libre que alienta dentro de tu y de yo,
corre y corre y se debanta
como una idola bien falsa y plena
de beires y de fríos,
prebando d’amortar as nuestras lumbres, prebando d’amortar todas as parolas biellas,
d’emporcar os ortals d’o corazón,
prebando de cambear por mirallos d’artifizio
a simién d’infinito amor
que crexió y crexe en o país que aimés.


Chuan Chusé Bielsa