22 de octubre de 2008

Maat: orden, chustizia, equilibrio

A diosa Maat, representata con una pluma en a suya capeza

En l'antigo Echipto, a diosa Maat simbolizaba l'orden cosmico, o equilibrio, a chustizia.

Os echipzios sapeban por esperienzia que as nuestras bidas perén son en un precario equilibrio. A sangre d'Echipto siempre ye estata o río Nilo. Y o Nilo en o pasato yera imprebisible. Un cambeo muito sotil u chiquet en a regularidà d'o cabal d'o río podeba significar fambre u inundazions. D'aquí bien que en a relichión de l'antigo Echipto bi aiga siempre una eterna luita entre l'Orden (representato por Maat) y o Caos (representato por Seth). Toz os esfuerzos que caleban yeran feitos ta pribar que o desorden amanexese y reinase.

En as nuestras bidas podemos beyer tamién ista luita contina.

Por fabor, si bibes una bida plena de salù y en armonía con a tuya familia, considera-te asabelo afortunato. Distruta, enfuelga-te con a tuya suerte. Disfruta con as chiquetas y marabillosas cosetas que tiens amán, a o tuyo costato. Por fabor, aprezia en a suya chusta mida os aparenmén diminutos goyos d'a bida: un sonriso d'as personas que aimas u de cualsiquier atro ser, un lusco, a letura d'un libro amigo, una machica zinta, una boladeta d'aire plena d'olors de rumero u espligo...

O equilibrio en as nuestras bidas ye muito, muito precario, perén ye en pinganetas.

O más chiquet cambeo en o esistén status quo puede ocasionar un importán desastre. Sí, ye zierto, un cambeo tamién puede trayer-nos prosperidà, buenas cosetas y oportunidaz, pero puede ocasionar una esferra tamién. Cal que bibamos alerta d'una forma equilibrata.

Creigo que serba bueno, seguntes nos amostroron os antigos echipzios, aguaitar y cusirar as nuestra propias bidas con prou de cuidau ta prebar d'encuadrar-las siempre que siga posible dentro d'un tarabidau d'orden y armonía. A bida ye cambeo, o cambeo ye inebitable, perén ye estato asinas y perén o estará. Manimenos, creigo que dentro d'as nuestras posibilidaz, siempre ye bueno ser consziens de que o desorden ye aguaitando a cada inte y en tot puesto, asperando bella errada, bella distrazión, ta estricallar o que más aimamos y o que emos debantato en una bida. Y lochicamén isto serba bueno fer-lo con mida y con tiento, con equilibrio, sin obsesionar-se ni una miquinina.

Bella temporadeta, a economía parex marchar por camins azeutables... Incluso beluns pueden soniar con tiempos de prosperidà infinita. Pero... si aparenmén chiquez factors funzionan en desequilibrio y en desorden, sin regles claros y sin controls adecuatos, si no estamos en contina bichilanzia, bels meses más tardi nos damos cuenta d'a grabedà d'a situazión economica y finanziera. Nos trobamos plenos de deudas y sin capazidà de respuesta. Rezesión...

D'a mesma traza, en as nuestras bidas tot puede en a superfizie aparexer en calma, talmén bibamos un poquet fuera de control y menatos por zierta desiria... Pero, bel día, sin asperar-lo y arribando como una sospresa, bi ha un chiquet, muito chiquet cambeo (en a nuestra salù, en as nuestras relazions, en a nuestra economía...) y muito lugo, de sopetón, tot ye fuera d'equilibrio; un importán cambeo s'ha produzito, puede estar que prou negatibo. ¿Qué ha pasato? A nuestra bida nunca será la mesma. Caldrá que mallanquemos y nos esforzemos asabelo ta trobar un atro nuebo punto d'equilibrio satisfactorio.

No paramos muita cuenta, cheneralmén, en o escalfamiento global y en o nuestro estricallato entorno. Pero lo Caos ye operando sobre as causas que os umanos metemos en zirculazión, sobre a nuestra desiria en relazión con a naturaleza. Con tot, y anque en somos consziens en bella mida d'ixa reyalidà, seguimos sin fer de tot ixo un zentro d'atenzión importán. O sol aparex cada maitín por l'orizón, o maitín ye fresquet y agradable y o tiempo ye fabuloso, tot parex "ir bien". Pero bel atro día paramos cuenta de que no, no "ban bien" as cosas, paramos cuenta en que bella cosa importán ye cambeando negatibamén; inundazions anormals, sequeras que no rematan nunca, abellas que no fan miel, birabolas que desaparexen... Y a pesar de tot, prebamos de bibir cada día normalmén, ye lochico... Pero... as nuestras bidas en o esdebenidero nunca serán as mesmas. A naturaleza ye cambeando, paso a paso, imperzeutiblemén, en una endrezera negatiba. O cambeo, lento, se fará ebidén, muito ebidén ta las futuras chenerazions, que abrán de pagar un pre muitismo alto, muitismo doloroso, por as aizions irresponsables d'una umanidà anterior, que no sabió autuar con sabiduría y sensibilidà.

A nuestra zibilizazión ye bibindo fuera d'equilibrio.

Os antigos echipzios yeran muito ocupatos y preocupatos prebando de mantener o Caos a distanzia y de mantener l'Uniberso en equilibrio. A suya singular mitolochía s'alazetaba en buena mida en ixa dicotomía y en ixa dialeutica. A o largo de milenios, construyoron a zibilizazión más duradera d'a istoria.

Creigo que no serba una mala cosa ta toz nusatros prebar d'estar más alerta en as nuestras bidas, como Buda u Chesús amostroron. Buda comentó: "A desatenzión ye sinonimo de muerte". Una chiqueta manca d'atenzión puede chenerar un gran desastre. No se trata de controlar tot ixo que ye incontrolable. Se trata de bibir más bichilans, más alerta. Porque si neglichimos bellas cuestions importans, a medolla sobre a que descansa la nuestra felizidà, o nuestro progreso y o nuestro equilibrio, si marchamos alegremén sin de parar cuenta en ixos alazez, en bel inte inasperato, en bella trachica desatenzión... un minimo azidén puede alterar-lo tot. A partir d'ixe inzidén as nuestras bidas difizilmén serán una atra begada as mesmas. En un inte podemos perder paz, salù, bienestar... Dimpués, prebaremos de restaurar l'anterior status quo, incluso podemos aprender y millorar as condizions prebias, si tenemos una atra oportunidà... Pero, en cualsiquier caso, ixo no será guaire fázil. Ta aconseguir superar as sobrebenitas zircunstanzias caldrá un grandismo esfuerzo y una grandisma atenzión. Mesmo bels cambeos negatibos no se'n irán, remanirán con nusatros ta cutio.

Sí, ye fantastico poder fer una gambadeta por os campos, por os parques u por as abenitas, disfrutando d'o sonriso d'un sol alegre, ye marabilloso poder dizir una parola pleniza d'amorosidà a belún a qui queremos de beras, ye marabilloso agafar un gran libro d'a nuestra biblioteca y pasar a tardada leyendo deliziosamén, tanimientres plebe difuera en as carreras. Y marabilloso ye beyer a nuestra zinta faborita en a telebisión, bibindo unas oras dentro d'una bendita y polidisma fantasía. Marabillosas son todas as chiquetas, umildes y agradables cosas d'a bida, y o berdadero plazer ye apreziar-las agora, con atenzión y sabiduría, antis de que siga masiau tardi, antis de que tot siga de raso diferén.

Chuan Chusé Bielsa

Diosa Maat: chustizia, orden, equilibrio