15 de enero de 2022

TA EN TU NAXER

TA EN TU NAXER

¿Dó agora
dexarás o tuyo amor, en
un paisache adormito, en
una gata que t'aspera en o disierto, en
as colors d'o lusco, en
a compañía d'os tuyos viellos pais?

Doncas dexé os míos años
por as lunas chelatas e solencas.

No quiero res, quiero
deseyar-te, amor, difuera d'ixo
o mundo se tresbate en chelo u fuego.

Dexo lo mío amor en tu
e en as chiquetas cosas que aimas, en
o camín que encara se devanta
polito deván d'a destruzión, en
un saso oblidato,
poblato de salvaches almendreras,
en umildes güelladas.

Un poema ye
leyer-te, amor, veyer-te
con as tuyas ninetas. Cuan
güello dillá d'os tuyos güellos, do
tu no bi yes, esclata o mundo,
se pierde a polideza e a balanza,
tot o que güellas en silenzio.

Agora arrigo: metié
en a vida tantismas fuerzas
ta no aconseguir ni un granet de polvo,
tantas batallas luité ta
morir sin ganar ni una fuelleta
de laurelero, tanto
ir correndo e ir nantando por os mundos
d'a no-cosa ta plegar chustamén
do nunca ese quiesto plegar.

Agora sí, morié e torné, agora
te contemplo, marcharé
en a tuya airera, viacharé en a tuya augua
reflexato en ixos güellos, da-me
altarias e ixas tucas.

Me'n voi ta en tu naxer, me cansé
de tanta nuei, da-me
albas, da-me
mans ta ixe país
en que seigamos tres e dos e uno retrobatos.

© Chuan Chusé Bielsa