3 de octubre de 2007


F E L I Z I D Á

A esperienzia ye infinitamén importán. En tot. Si s'achuntase como cal con a frescor y a iniziatiba d'a chobentú, a suya empenta resultarba gloriosa.

Perén s'está considerando, por parti d'estudiosos u de cualsiquier persona, a naturaleza d'a felizidá. Se preba de definir a felizidá. Cadaguno de nusatros puede retaliniar-la seguntes a suya esperienzia y os suyos conoximientos.

En o mío caso, y ya sé que a mía definizión puede aparexer "pasada de moda" u mesmo sosprender, considero que a felizidá ye una consecuenzia no buscada (digamos "o rebús") de bibir os nuestros días en una intima y sinzera orazión. Mesmo los meyos materials, que son muito importans, creigo que tienen como más importán funzión fazilitar ixe silenzio meditatibo, y fer posible que tantismas cosas y fenomenos fútils no nos arrozeguen defuera d'ixe ambito.

Y cal que reconoxca que prezisamén a mía bida, en buena mida, no ye estada una bida d'orazión, de contemplazión. Manimenos, considero que ixa serba una esistenzia con un sentiu pleno. Ixo me dizen y aconsellan muitas añadas d'esperienzia.

Ye muito fázil trafucar ixo de lebar "una bida d'orazión" con puritanismo u santurronería... Sinzeramén, no ye o mío caso en absoluto. En o campo espiritual, ta bien y ta mal, o mío camín parte dende a soledá, y a trabiés de l'amor y d'albas libres, perén ba buscando ixe gran Amor que no engaña.

Ye simple. Orazión ye silenzio, compasión, rezeutibidá, saper ascuitar, sentir, comunicazión interior con ixa parti d'o nuestro corazón que ye en comunión con tot Bien, con un gran uniberso de Berdá d'o que cadaguno d'os sers en ye una estrela.

A fuen d'a Belleza, d'a Compasión, de tot berdadero Poder, abita en un amagato puesto que solamén una intuizión fruito d'o silenzio y d'a fe puede presentir y amar. Y a orazión ye o camín que mena dreito enta ixa gran fuen. No ne b'ha un atro parellano, ye una bonica endrezera que no desemboca en dezeuzions.

Si ixa orazión, ixa opzión a la que pueden apuntar as esperienzias y os camins d'a bida, s'achuntase con pasión a una frescor de chobentú, a un amor de chobentú, ¡qué cullita de fruitos marabillosos se poderba atresorar en os palazios (u en as falsas zelestes) d'o nuestro corazón!

Chuan Chusé Bielsa