15 de junio de 2013

País de Zielo-mar

Chesús en Zielo-mar

A la fin una cosa quedará: asentar-se con Chesús a o canto d'a mar de Galileya. Chesús contempla o suyo país de Zielo-mar, camina a o canto d'as suyas altas plachas, aguaita un amor en as auguas. Emos dexato Cafarnaúm, casa e traiduría en o tiempo, e agora güellamos un interno lago.

A la fin queda tornar ta casa. A la fin caldrá dexar lo que parexeban bellezas en o mundo pero que sin amor a la fin no yeran que enzendallo e leña ta miserias; as flamas d'iste mundo iban minchando-se os pobres goyos de fusta. Agora aguaitamos una mar queda e calma, con cara de muller aimata, con luz de muller que aima, con a más bonica e fresca boz de muller, con o más delicato perfumo femenino. Ye a Muller, pero d'una altra mar _auguas zelestes. Ye muller de Zielo-mar.

Agora podemos marchar por os camins plenos de frescor, plenos de Muller, plenos d'o esprito de l'unico Amigo, plenos d'a luminaria d'una mar contemplata silenziosamén, inte a inte; iremos por os camins en flamas buedos como boladas frescas d'aire, muertos e renaxitos, e no tenendo cosa nuestra que rechume tristuras, podremos dar-lo tot, un aliento asperato.

Nos enamoraremos d'a paz d'o lago. Dimpués, renobatos, seguiremos a Chesús e o nuestro amor será María, l'amor irá dando augua por disiertos, abremos muerto con l'agüerro e os ibiernos e miraglos podrán brollar dende o silenzio, dende adentro. Muller aimata eterna, bonica como soniata primabera, la pureza tuya alienta como espligo azul en yermos, uno puede besar en altos zielos os perfumos inozens d'o paradiso. En a mar de Galileya asentar-se e contemplar o tuyo amor sagrato; si i columbramos en as olas os tuyos güellos femeninos, que una mirada tuya torne en fruitos o resequito ortal d'o tiempo.

Chesús paseya a o canto d'a mar de Galileya. Nusaltros lo seguimos. Chesús dexa o mundo e camina sobre as auguas d'o país de Zielo-mar. Chesús lo dexa tot e marcha sobre lo imposible, se'n ba enta os sasos crebazatos d'os ombres e siembra auguas miraglosas: bi eba un chardín amagato baxo a pelleta d'os yermos. Dimpués queda l'amor; de nusatros no en queda brenca, de nusatros nunca no esistió brenca defuera de l'amor. Pero siempre queda l'amor, ixo que somos. A bida fue una escuela _masiau aspra_, o fuego i crema como lo más terrible d'os mayestros: sólo esiste o país de Zielo-mar, contemplar a dios e que l'amor enteramén nos impla. Una cosa bi ha que benze a o tiempo; si nos n'imos d'a mar trista d'as idolas, si nos n'imos enta la mar de Galileya, si contemplamos o país de Zielo-mar, podrá ubrir-se l'Alegría, más gran que totas as asperanzas prexinables.

Agora: contemplar a Muller feita d'amor, luen de totas as cosas que brilaban e no yeran que tresoros falsos en un arca querata. Agora: contemplar a mar d'a Belleza, a Belleza que xublidemos caminando por o mundo, perditos por o mundo, bibindo en os mirallos d'o mundo, atonitos por a dolor d'o mundo, trafucatos por tanta falsa luz. Muller aimata, muller bonica eternamén, agora eternamén dexar-lo tot ta contemplar a tuya alma.

Chuan Chusé Bielsa