27 de mayo de 2020

LAUS DEO, poema en aragonés


Caseta en o disierto
Foto: Chuan Chusé Bielsa

LAUS DEO

Yo soi pobre aquí,
pero qué rico
en os zielos.

Yo sufro aquí,
pero tot ye goyo
en o silenzio,

en un chardín
d'o corazón
do flors

en o viento
cantan,
divinas as colors.

Yo en a Tierra tiengo
una caseta
en o disierto.

Allá, yo vivo
con pocas cosetas
e un solo alimento:

cuan ora
o corazón, en paz
ye o firmamento,

en paz son mars,
en paz son almas,
en un momento

tot ye en calma,
mansa ye a plevia
e sonrisa o zielo.

Yo soi pobre aquí,
vivo en as alturas
e escribo altos versos.

Goyoso ye vivir
con ista fortuna:
cantar a o Dios nuestro.

© Chuan Chusé Bielsa


Versión en interlingua:

LAUDES A DEO

Io es paupere hic,
ma quam ric
io es in le celos!

Io suffre hic,
ma toto es gaudio
in mi silentio,

in un jardin
del corde
ubi flores

in le vento
canta,
divin su colores.

Io in le Terra
ha un parve casa
in le deserto.

La, io vive
con poc cosas
e un sol alimento:

quando ora
le corde, in pace
es le firmamento,

in pace son mares,
in pace son animas,
in un momento

toto resta in calma,
tranquille es le pluvia,
surride le celo.

Io es paupere hic
ma, ric de alte musicas,
io scribe alte versos,

gaudiose es viver
con un sol fortuna:
laudar sempre a Deo.

© Chuan Chusé Bielsa