22 de noviembre de 2020

ἡσυχία

Marte
© Nasa

ἡσυχία

un paisache muito quedo
menestarba

solo
ixo

allora yo i vivirba
con corazón enamorato

qué poco me calerba
ta zarrar os güellos de felizidá

dimpués ubrir-los
contemplando-te

un yermo ta volar
(vantando-me con l'aire)

que l'augua vienga
d'a fuen d'a eternidá

ixa mena
de paisaches menestarba

cualque marte
en colors siena

meditarba
sobre fredos de narancha

qué importarba
la mía soledá

si veyese a tuya cara
en o disierto

si a parola tuya
sentise en o silenzio

da-me quietú
e cualsiquier planeta

será luz
da-me cansera

cuan o que veiga
tu no seigas

da-me camins
esborratos por l'airera

viacharé
agafato a tu

que como faro
m'acucutas

d'o tuyo amor
seguiré a ruta

d'o cosmos en faremos
un danze iluminato

goyo sin taca
que no atura

nos n'iremos
con bel zierzo

trobaremos
un puesto en calma pura

podrás veyer o que aimo
si güellas enta adentro

una estrela
oblidata

un planeta
d'inozenzia

a la tardada
falsa sin deseyos

© Chuan Chusé Bielsa