26 de noviembre de 2020

TA SEGUIR AIMANDO-TE

TA SEGUIR AIMANDO-TE

O zielo que yo aimo
ye o mirallo d'os tuyos güellos,
ye a güellada tuya
o espazio en que despierto,
o tuyo sol alumbra
la inozenzia que perdié,
te doi
a cullita d'os míos años:
iste disierto que t'asperó en a boira.

En aimar-nos, o misterio se desveila,
con seguranza
en bel puerto de l'alma nos aspera
ixa calma que buscamos,
a mar ye ixa mar
que bandea la nau nuestra
e nos dexa en isla alta,
paradiso sin saper-lo.

Goyo ye tener-te por paisache,
aunión en ista placha,
os tuyos güellos debuxando-me,
gloria ye veyer ixe sonriso
devantando l'alegría,
labios en o zielo,
e que ixa au bonica
feliz viva e feliz marche.

Aimar-te
ye o mío privilechio,
e ye a bondá tuya a mía compañía,
yo soi feliz en ascuitar-te:
¡sentir ixa voz tuya,
divina fuen en danze!

E no importarba tanto
aimar-te dende luen,
pero aimar-te,
me penarba ir caminando
por o mundo
e nunca no trobar-te.

Pero...
estar a o canto tuyo
u un poquet más alpartato,
como ánchel
oblidato;
día de fiesta serba
cuan trobases
ixo que vas buscando
por a vida.

Porque t'aimo e t'aimarba
anque o mío tiempo s'apagase
(silenzio
d'os míos campos ya chelando-se).

S'adormirban
os recuerdos
en bel sulco de l'agüerro,
dende o mundo d'os suenios
continarba asperando-te,

ubrirba os güellos
en bel tiempo remoto

ta seguir aimando-te.

© Chuan Chusé Bielsa