31 de octubre de 2009

Poema de Pablo Neruda

A callar

Agora contaremos doze
y nos quedamos toz sin fer cosa.

Por una begada sobre a Tierra
no charremos en dengún idioma,
por un segundo aturemo-nos,
no bochemos tanto los brazos.

Serba un minuto fragán,
sin priesas, sin locomotoras,
toz estárbanos aunitos
en un proyeuto instantanio.

Os pescataires d'a mar fría
no ferban mal a las ballenas
y o treballador d'a sal
güellarba as suyas mans crebazadas.

Os que paran guerras berdas,
guerras de gas, guerras de fuego,
bitorias sin garra sobrebibién,
se meterban unas ropas puras
y caminarban con os suyos chirmans
por a guambra, en paz.

Que no se trafuque o que deseyo
con a inaizión definitiba:
a bida ye solamén lo que se fa,
no quiero cosa con a muerte.

Si no podiemos estar chuntos
bochando tanto as nuestras bidas,
tal begada no fer cosa una begada,
tal begada un gran silenzio pueda
interrumpir ista tristura,
iste no entender-nos nunca
y menazar-nos con a muerte,
tal begada la Tierra nos amuestre una lizión
cuan parixca que tot siga muerto
y dimpués tot siga bibo.

Agora contaré dica doze
y tu te callas y yo me'n boi.

Pablo Neruda
Traduzión libre feita por Chuan Chusé Bielsa

• Puedes leyer o poema en l'orichinal en castellano y sentir a preziosa bersión musicata que en fazió Julieta Venegas punchando en o siguién binclo :

  A callarse - Poema de Pablo Neruda.

• Articlos parellanos en ARTEBIELSA :

  Omenache a Mario Benedetti.