1 de junio de 2017

Lengua de l'amor

Lengua de l'amor

A la fin
remanes tu,
amor,
diosa de l'amor,
e aparti de tu
cosa no existe.

Cosa no m'importan
as lenguas d'o mundo
si ya no me sirven
ta fablar con tu,
que yes tot lo bueno,
cosa no m'importan
parolas de palla,
de fuego furo,
de fumo fusco
e muerto.
De tot estoi canso,
pero de tu no,
a tu encara uello,
a tu encara aimo,
de tu tot aspero.

Tot ye dolor
defuera
d'o tuyo corazón
e a tuya uellata,
amor,
diosa de l'amor,
dolor ye tot
fuera de l'ambito
d'o tuyo alto campo,
fuera de l'airera
encara soflando
e clamando en l'alma.

En tu tot lo tiengo
e no cal que vaiga
a buscar miserias
do no bi ha res
e res no he perdito,
amor,
diosa de l'amor,
e anque en l'ausenzia
d'a no-cosa
perdese o sentito,
cualcosa de yo
encara asperarba
en a inmensa espelunga
de l'oblido,
encara en o silenzio
dondiarba un sospiro
buscando
a tuya voz que brila,
o melico
que m'aunise a la vida.

Amor,
diosa de l'amor,
antis aprendeba lenguas
de mentira,
e yera polito
fer mías parolas
con sabor a tierra
d'agüerro e a fuellas
cayitas.
Dimpués, o tiempo
en o polvo las se levaba
ta siempre,
xutas e perditas.

Aquí, sin tu,
tot ye enruna,
tot lo que se fa
sin tu
por un mirallo
en a casa más trista
pasa, fuye, puncha
en l'alma e se fa angunia,
dimpués te miramos
e nos besa la vida
una altra vegata.
Viens, pura,
e nos acarizias:
en tu somos calma.

Agora aprendo a tuya fabla
e la emplego de contino,
e contemplo as parolas
d'a belleza más alta
ta que nunca no se'n vaigan
d'o mío esmo,
parolas e augua sagrata,
parolas e plevida mansa,
agora os disiertos
son chardins aimando,
crebazas en l'alma
se sanan orando,
no quiero que partan
de tu os míos labios.

Con tu parla
agora o corazón
y en un inte marchan
as desasperanzas,
con tu tot lo falso
no ye ni recuerdo.
Viens tu con l'airera
e con tu nos n'imos
por campos secretos.

Tot muere, amor,
diosa de l'amor,
solamén a tuya parola
sobrevive a o tiempo,
con tu quedan esborratas
zenisas, glarimas,
escarnios, orrors e chemecos,
cuan a tu fablamos
e nos fablas tu
sólo bi ha luz.

© Chuan Chusé Bielsa