Con nusatros mesmos
Foto: Chuan Chusé Bielsa
a inozenzia d'os paxaros
aquel verano estió
un tiempo bonico
os días s'elevaban
yo m'elevaba e bailaba
no sé si yeras tu a causa
pero en pensar en tu
os piez no tocaban o sulero
en aquel tiempo tot yera choven
e yéranos chardins de colors
chardins ta paxaros
en aquel verano sintié adentro
o que sintié cuan yera adoleszén
ixe misterio
¿yeras tu a razón de tot ixo
u yera la güellada mía en pensar-te?
¿yeras tu u yera
la diosa en que creyebas?
solo sé que tot en yo
puyaba e puyaba e que solo quereba bailar
yera verano e parexeba fázil
meter-se unas alas
volar en a musica que sonaba en o peito
cualsiquier cosa de tu
me cuacaba
a tuya voz a tuya poesía os besos que alzabas
a tuya independenzia a tuya fe a tuya umildá
veyeba la puerta d'a tuya casa e teneba
la tuya color
veyeba os tuyos bordatos e yeran
a tuya eleganzia
me prexinaba con tu en cualsiquier cantón chiquet
d'a tuya vida
dizir bella parola astí ya yera
amorosiar-nos en bel puesto machico
no aconsigo replecar-lo
pero en tornar con tu a las mías seize añadas
me trobé en alto de nuevo
yera verano e volábanos
cada día por un zielo muito azul
dimpués
sin cuasi parar cuenta
plegó l'agüerro e as plevidas e as boiras
nos apegón a la tierra
as alas quedón mullatas
bel malentendito bella fateza
bels silenzios bels oblidos
o tiempo nos fue deseparando
e cuan puyo en l'armita e os suyos chardins
astí do nos trobemos
pienso en nusatros
pienso en as mars de terneza
que durante istas añadas no nos diemos
e ya no nos daremos
¿dó marchón as olas
de mans e labios e mormurios?
¿dó marchón
os bailes de l'amor?
se'n fue aquel verano
a inozenzia d'os paxaros
© Chuan Chusé Bielsa