4 de junio de 2024

ULTIMA ESCUELA

ULTIMA ESCUELA

Me cuacarba aprender
en a ultima escuela:
o tuyo rostro,
a tuya cheografía,
as lais
d'o tuyo amor,
a veyer
con os uellos tuyos,
a aprender a tuya fabla.

En a viellera
cualque día pueden
tremolar as mans
agafando una gayata,
a memoria se desgasta
como goma u clarión.

As parolas que dicen
ninos e chóvens ya son atras,
os paisaches que aimemos
ya están destruyitos,
cal aprender
urchentment a rezar,
aprender a aimar
lo que cal que seiga aimato.

A mía mai diciba
cuan o suyo cuerpo respondeba
que a vida yera muito aimable
(allora pareixeban tan solidas as cosetas),
agora a vegadas diz
que millor morir-se
milenta vegadas
ya con tantas de laquias,
yo le fablo con parolas tiernas
e prebo de amostrar-le o mío amor.

Ya m'he inscrito
en a ultima escuela
t'aprender lo que me cal
ta cuan plegue l'hora d'ir-se-ne,
(bien quererba
tener l'alma escoscata e sin pecatos).

Bandera de l'amor:
azul cielo e amariello arreplegatos,
verde esprito
d'o paradiso.

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

ÚLTIMA ESCUELA

Me gustaría aprender
en la última escuela:
tu rostro,
tu geografía,
las leyes
de tu amor, aprender a ver
con tus ojos,
aprender
a hablar tu lengua.

Cuando se es viejo
cualquier día
tiemblan las manos
agarrando una gayata,
como goma o tiza
se desgastan los recuerdos.

Las palabras que pronuncian
los niños y los jóvenes son otras,
los paisajes que amamos en su día
ya están destruidos.
Se fueron tantos seres entrañables...

En la escuela
última del alma
urgentemente es necesario
aprender a rezar,
a amar
lo que merece ser amado.

Mi madre me decía
cuando su cuerpo respondía
que la vida era amable
(entonces parecían tan sólidas las cosas),
ahora, cuando el dolor aprieta demasiado,
dice que mejor
morir mil veces.
Yo comprendo ese dolor
y la entiendo
y le hablo con palabras tiernas,
quiero que sepa que la amo.

Ya me inscribí
en la última escuela:
aprender lo necesario
para pasar curso y no repetir más
(buscando un alma limpia
y sin pecados).

Bandera del amor:
azul cielo y amarillo unidos, al final
verde espíritu del paraíso.

© Chuan Chusé Bielsa

25 de mayo de 2024

L'ATRA ESPUENDA

L'ATRA ESPUENDA

Aquí a mía patria
en l'atra espuenda...
A mía paz aquí se troba;
aimar e ser aimato.

Ye a tuya uellada
o mío tresoro,
o mío zancero veyer.

Si no fuese o fol
enamorato, muerto estarba.
Pero vivo, te soi fidel
e en tu tiengo l'aliento.

Cusindo parolas con amor
plega uno a l'atra espuenda,
contemplando a Inocencia
en unos uellos.

Si malfurrié o tiempo
en países d'a no-cosa, a vía
trobé que a tu me'n leva,
a vanidat desfeita.
Aimar-te ye Tot.

Qué silencio e qué soledat bi eba
en o país do morié e naixié
e m'acullió l'Amor.
Monts e vals
yeran ta orar, sin alas
volaban os aimants,
en tot espacio
yera amoroseyo l'aroma d'o chardín
d'o paradiso.

O mío unico treballo:
danzar e contemplar-te,
os míos uellos a tu aunitos.

© Chuan Chusé Bielsa

16 de mayo de 2024

O MÍO PAI

O MÍO PAI

Tenebas o suenio
d'a tierra, d'a plevida
e o sol, d'os güertos
e os árbols, tan dócils
a las tuyas mans.

Tenebas perén en a boca
as parolas que diciban
antis os aragoneses.

Yo te uellaba e yeras tu
o representant d'ixos campos
amariellos.

Yo no te siguié en ixa
falaguera tuya por a tierra,
pero t'almiraba e dica la fin
respeté o tuyo suenio.
Con tu vivié.

Agora que yes viello,
un poquet más viello que yo,
te trobas sin aguaitar os tuyos campos,
sin o sol en alto iluminando-los,
sin tot ixo que aimabas con delera,
e aquí bi yes asentato a o costato
d'a finestra, ya eslanguito e sin fuerzas
ta cautivar o tuyo amor.

Veigo a tuya cara
e peno en veyer a tuya exprisión de desenganyo,
que me diz que no sapes quí e ta qué
devantó tot ixe mirache.
¿Qué estranio maldau te fació creyer
en a reyalidat de lo que aimabas?

E yo también
¡cuánto m'esbarré por os camins d'a vida,
tot estió tan rebutito de folías, rematé siempre
tan burlato a la rechira d'embelecos!
Me libré como bel fato
a verdaders pantasmas.

Agora, amor mío,
te veigo e reverencio, e me quedo
a o canto de tu, a o costato d'a zaguera finestra,
por os veires s'esbariza
cualque gota;
o día ye nublo.

Pienso en ixos tiempos en que
disfrutemos como ninos por o laberinto d'as ilusions,
pero tot lo creba o esgarro
d'o chilo incompreso en a uellada tuya.
"¡¿Quí cautivará os míos campos?!"

Agora, amor mío,
no caldrán ya más enganyos,
no penes más,
¡imo-nos-ne
por ixos Campos que bi ha
dillá de tot tiempo,
Sol e Verdat, por ixa interna Vida!

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

MI PADRE

Tenías el sueño
de la tierra, de la lluvia
y el sol, de los huertos
y los árboles, tan dóciles
a tus manos.

Tenías siempre en la boca
las palabras que decían
antes los aragoneses.

Yo te miraba y eras tú
el representante de esos campos
amarillos.

Yo no te seguí en esa
pasión tuya por la tierra,
pero te admiraba y hasta el fin
respeté tu sueño.
Contigo viví.

Ahora que eres viejo,
un poco más viejo que yo,
te encuentras sin contemplar tus campos,
sin el sol en lo alto iluminándolos,
sin todo lo que amabas,
y aquí estás sentado tras los cristales
de la ventana, ya lánguido y sin fuerzas
para cultivar tu amor.

Veo tu cara
y peno con tu expresión de desengaño,
que me dice que no sabes quién y para qué
levantó todo ese espejismo.
¿Qué extraño hechizo te hizo creer
en la realidad de lo que amabas?

Y yo también
¡cuánto me perdí por los caminos de la vida,
todo estuvo tan lleno de locuras, acabé siempre
tan burlado en busca de quimeras!
Me entregué como un estúpido
a verdaderos fantasmas.

Ahora, amor mío,
te veo y reverencio, y me quedo
junto a ti, junto a la última ventana,
por los cristales va resbalando
alguna gota;
el día está nublado.

Pienso en esos tiempos en que
disfrutamos como niños por el laberinto de las ilusiones,
pero todo lo rompe el desgarro
del grito incomprendido en tu mirada.
"¡¿Quién cuidará de mis campos?!"

Ahora, amor mío,
no harán falta más engaños,
no sufras más,
¡vámonos
por esos Campos que existen
más allá del tiempo,
Sol y Verdad, por esa interna Vida!

© Chuan Chusé Bielsa

27 de abril de 2024

REPOSO EN TU

ARCHILA

archila tuya soi
oh fe con yo lo que tu quieras

os míos uellos modelatos
por l'amor

aimaré lo que deseyas

plega l'inte de dicir:
seré a boira
e volaré en o tuyo cielo

plega l'inte de volar
con alas tuyas

as mías mans ta tu se fizon
e asinas

con istos didos debuixa
o tuyo amor en as altarias

plega l'inte de naixer
e asinas

fe de yo
lo que te cuaca

si res no tiengo
en tu reposo
e cosa ya no manca

seré l'esposo
e tu serás a reina

seré corazón tuyo
truquetiando

en marcha
cuan me uelles e me muevas

que lo que diga yo muera
ta dicir lo que tu quieras

me'n iré por paradisos
e oblidaré as feridas
que tenié cuan no bi yeras

por ixo
iste cuerpo canso e viello
prene-lo en ofrenda

farás con istos labios besos
e con os míos brazos abrazadas

os míos uellos
veyerán a tuya primavera

en tu devantaré
l'amor como bandera

ixe amor que ye caricia
d'ixe sol que perén brila

si tot estió cenisa
treito d'a tuya presencia

albandonando tot
en tu
gano a vida verdadera

fe de yo

amor

lo que tu quieras

© Chuan Chusé Bielsa

9 de abril de 2024

MONCHE

MONCHE

ye muito triste
ser ixo que no somos

estrafollar o tiempo
emplindo repalmars de vuedos

no aturar de treballar
ta dimpués deixar-lo tot

cuan a la fin somos viellos

si te veigo
res no manca

aguaitar-te
ye o tresoro

si agora t'aimo e te siento
ya no calen más secretos

muito bueno
ye puyar con tu en l'airera

liberar-me d'o que asinas
como plega
marcha en l'inte como suenio

muito bueno
ye tener en o disierto
casetica

e cada día ir desfendo
lo que sin tu s'heba feito

ser monche e tener asinas
un treballo verdadero

aquel que tien os paseyos
por os paisaches que habitas

e a la tardada acaricia
o tuyo sol

qué goyo tener casa
do tien a casa o cielo

ilusions
ta puyar a la cambra
do m'asperas

deixar asinas canseras

quiero
ser lo que tu quieras
e veyer lo que tu veigas

contemplando-te

© Chuan Chusé Bielsa

17 de febrero de 2024

A QUÍ

A QUÍ

a quí
dar-lo tot
ta ser feliz

si tanto die
y no gané amistanzas
verdaderas

a quí
dar-le o que tiengo
ta ser oblido de yo mesmo

si dié
a mía vida e tiempo
ta no ganar ni una abrazada

a quí
daré as anyadas
que me restan

a quí
daré iste corazón
de raso resequito

si l'airera
se'n fue con os deseyos
d'a vida e me quedé solenco

a quí
me libraré
ta ser amor

a quí
daré o silencio que me queda
ta ser voz

si soi tot una tristura
a quí daré as glarimas
que m'apretan

a tu que habitas
defuera d'ixa tierra
e veyes os míos cielos derrotatos

© Chuan Chusé Bielsa


- Versión en castellano:

A QUIÉN

a quién
darlo todo
para ser feliz

si tanto di
y no gané amistades
verdaderas

a quién
darle lo que tengo
y ser olvido de mí mismo

si di
mi vida y tiempo
y no gané ni abrazos

a quién
daré los años
que me restan

a quién
daré este corazón
tan agotado

si el viento
marchó con los deseos
de la vida y estoy solo

a quién
dar tanta pobreza
y ser amor

a quién
dar este silencio que me queda
y así ser voz

si soy una tristeza
a quién daré estas lágrimas
resecas

a ti que habitas
sin más tierra
y ves mis cielos derrotados

© Chuan Chusé Bielsa