11 de octubre de 2020

CUAN A NUEI ARRIBA

Flors en o yermo
Foto de Chuan Chusé Bielsa

CUAN A NUEI ARRIBA

Cuan a nuei arriba
ye tiempo de viachar enta tu.

Dexo ista tierra
cuan o mundo se fa escuro,
allora ye o zielo o mío camín,
ye tiempo de volar.

E sé que tu m'asperas
allá en a puerta
d'a eternidá,
allá perén bi yes
con miraglos en as manos,

perén tenemos tot
o que soniamos,
devanta os güellos e veye
tot o que has creyato.

No, que nunca yo no piense
ni fable cosas fieras,
después m'aspera la mía aimada
e no quiero fiel en cuenta d'abrazadas.

Cuan a nuei arriba
ye tiempo de meter-se alas,
puyar enta la libertá,
que naxca o nino,
ye tiempo de que iste corazón
marche d'iste peito,
que divino danze
como ánchel u paxaro d'infinito.

Por ixo, piensa güe
en aimar a l'aimada más que a l'oro,
piensa güe en amorosiar-la con folía,
cal que digas parolas que solo
creyen polideza,
cal que sientas musicas
que te vanten como aires enta o goyo.

Cuan en a puerta
veigo a la mía aimada,
a libertá ya ye completa,
luz ye casa nuestra,
os dos no somos que uno.

© Chuan Chusé Bielsa