1 de octubre de 2020

LIBRE CASA D'OS CAMPOS

Paz d'os disiertos
Foto de Chuan Chusé Bielsa

A MÍA CASA YE

A mía casa ye
tot o campo que aimo.

Astí a vida ye posible,
o silenzio fabla de lo unico
que me cal.

A mía casa son as boiras, u o zielo
con as suyas colors inlumerables,
a mía casa ye o yermo
u os puestos que dengún no quiere,
os espazios oblidatos.

Astí yo soi feliz, tot bi ye perfeuto,
astí en contauto soi con Dios
e cosa importan os reproches d'o mundo,
astí bi ye o que deseyo,
a mía felizidá completa.

E no me i se da cosa l'alimento,
e no m'importan cosa os vestitos,
e no me se dan cosa os fracasos u os esitos,
e no me se da cosa ixo
por o que luitan os ombres,
yo en a mía casa libre sé o que foi
e o que aimo, beso con l'alma a cada inte
cada ambosta de polvo, cada rayada de sol,
cada finestra batalera d'os paisaches,
cada amoroseo de l'aire.

Yo ya cosa no aspero d'ista vida,
dexaz-me con a mía casa solitaria,
dexaz-me con os paxaros en os altos,
dexaz-me con as sargantanas d'os ripazos,
dexaz-me con os cans perditos,
con os gatos salvaches,
con as bestias que fuyen,
dexaz-me a solas con Dios.

Dexaz-me en o disierto
con as mías orazions,
con güellos e parolas ta volar, dexaz-me
contemplando sin aturar a la mía aimada.

Mincharé azuls d'os zielos,
mincharé o polvo d'as aireras,
beberé libertá en l'alba u en o lusco,
alentando luminarias.

Dexaz-me, dexaz-me
as añadas que me queden en a mía casa muerta
e ya sin asperanzas en o mundo vuestro,
ya dexé o que tanto me fazió sofrir
e ya solo deseyo
remaner aquí con Dios.

© Chuan Chusé Bielsa