4 de junio de 2020

LUMINARIA, MÁS LUMINARIA

Albandonatas oliveras a la tardada
Foto: Chuan Chusé Bielsa

LUMINARIA, MÁS LUMINARIA

Luminaria,
más luminaria,
ta ubrir a esistenzia,
ta que os güellos
veigan o misterio.

Luminaria,
más luminaria,
ta no ser ya ziegos,
ta no sufrir más,
ta ser inozenzia,
poetas.

Luminaria,
más luminaria,
e que l'amor seiga
puerta batalera
ubierta enta o goyo,
divina mirada.

Luminaria,
más luminaria,
que angunias se'n vaigan,
que glarimas mueran,
se trenquen cadenas,
que remana
a libertá.

Luminaria,
más luminaria,
porque no queremos más deseyos
naxitos en a vanidá,
chugaremos
como ninos en as falsas,
contemplando con os güellos
d'o corazón.

Luminaria,
más luminaria,
rematará ista nuei tan larga,
s'ubrirá, de sopetón,
un alba,
brilará adentro
un sol que aima.

Luminaria,
más luminaria,
que a eternidá seiga pronunziata,
parolas sin tiempo
creyarán cuerpos e almas.

Luminaria,
más luminaria,
porque ye arribato lo día
e istos sulcos d'os disiertos
ya no pueden asperar.

Naxerá
una orazión,

bi abrá calma
en o silenzio,

plevida de luz.

© Chuan Chusé Bielsa