4 de junio de 2020

SEGUNDO NAXIMIENTO

Camín e luminarias
Foto: Chuan Chusé Bielsa

SEGUNDO NAXIMIENTO

Arribará un día
de completa soledá,
u tal vegada ya plegó.

Allora
dó estarán os paisaches
que aimemos como uns enamoratos,
dó los poquez sers que nos quison
estarán.

Alavez, ixe día,
dó nusatros estaremos.

Abremos desaparexito.

No, no esistiemos nunca,
esistió a luminaria abitando-nos,
esistió l'amor que somos
e que forma o gran amor,
esistió o güellar lo que esistiba,
sentir lo que brollaba d'o silenzio.

Digo adiós a ixe
que creyeba ser yo,
me cansé de cayer en os abismos,
de seguir os camins muertos.

Millor asinas,
seyendo airera que viene e marcha,
pero que perén torna
porque somos esprito,
millor ser luz innominata,
ubrir os güellos enta adentro,
millor ser alba
porque nos cansemos de ser nuei,
e que güe seiga un día
ta empezipiar de nuevo,
espullatos e renaxitos,
ya nunca en soledá.

© Chuan Chusé Bielsa